Η σελίδα "Μοναχικός Λύκος"θεωρεί αυτονόητο ότι όλοι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα σχολιασμού, κριτικής και ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θα θέλαμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν θα δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, ή υβριστικού, ή προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου.
Επίσης, σύμφωνα με τις αρχές μας, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Οπότε, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η σελίδα"Μοναχικός Λύκος"δεν θα δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον εκάστοτε συντάκτη τους και το περιεχόμενό τους δε συμπίπτει κατ' ανάγκην με την άποψη της σελίδας μας.
Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012
Πόσα «€»υρολάκια άραγε να μας
ζητάνε οι οίκοι αξιολόγησης για να γράψουν τώρα ότι είμαστε καλά παιδιά εμείς οι Έλληνες?...
Οι οίκοι αξιολόγησης πληρώθηκαν κάποτε καλά απ’ την κυβέρνηση
του Κ. Σημίτη για να γράψουν ότι η Ελλάδα είναι άξια να μπει στο ευρώ και μπήκαμε,
ενώ δεν το αξίζαμε τότε όπως δείχνουν τώρα τα πράγματα…
Απ’ τον Κώστα Καραμανλή
πόσα άραγε να του ζήτησαν όταν ήταν κυβέρνηση και που μάλλον καθώς φαίνεται δεν τους τα έδωσε
για να βρέθηκε ο Γιώργος Παπανδρέου αργότερα με την οικονομική αυτή βόμβα στα χέρια
του…. Γιατί δεν μιλάει όμως ο Κ. Καραμανλής? … Τι τον φοβίζει? Τι άραγε να του είπαν
και όχι μόνο το βούλωσε αλλά ζει από τότε σχεδόν στην αφάνεια?… Δεν σας λέει τίποτε αυτό?...
Απ΄ τον Γ. Α. Παπανδρέου
–όπως άκουσα να λέει ο Κώστας Βαξεβάνης πριν καιρό στην εκπομπή του- ζήτησαν κάποιοι οίκοι αξιολόγησης να
τους δώσει 300 εκ.
ευρώ για να γράψουν ότι η Ελλάδα είναι πολύ ψιλά στα οικονομικά της με ΑΑΑ... Όταν όμως ο
Γ. Α. Παπανδρέου τους απάντησε «Ευχαριστώ
αλλά δεν θα πάρω», όχι βέβαια διότι δεν ήθελε αλλά επειδή δεν είχε, από την επομένη κιόλας μέρατην υποβίβασαν και την έθαψαν την Ελλάδα!...
Μου θυμίζει βρε παιδιά λίγο το κυνήγι…
Αν έχεις πληρώσει, έχεις την άδεια και μπορείς να σκοτώσεις τα πουλιά και τα ζώα… Αν όμως δεν έχεις πληρώσει δεν παίρνεις άδεια
και δεν σου επιτρέπεται να σκοτώνεις!... Τόσο απλά είναι τα πράγματα!!!
Άραγε τώρα, πόσα
να ζητήσουν αυτοί οι οίκοι αξιολόγησης των οικονομιών των κρατών από τούτη την κυβέρνηση του Α. Σαμαρά, του Ε. Βενιζέλου και του
Φ. Κουβέλη, αν δεν το έκαναν κιόλας?... Και αν ήδη το έχει κάνει ο πρωθυπουργός το ξέρουν οι άλλοι δύο?... Θα δείξει!...
Την άποψη ότι το ελληνικό χρέος παραμένει μη βιώσιμο παρά την βραχυπρόθεσμη ανακούφιση που παρέχει η συμφωνία στο Eurogroup διατυπώνει η Moody’s Investors Service, υπογραμμίζοντας ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί να μειώσει τελικά μέρος του χρέους της.
«Η συμφωνία της Τρίτης με τους υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης και το ΔΝΤ, απελευθερώνει τη δόση των 44 δις ευρώ για τη διάσωση της Ελλάδας και θα παράσχει ανακούφιση στην οικονομία της Ελλάδας που διψά για ρευστότητα, αλλά πιστεύουμε ότι το φορτίο χρέους της χώρας παραμένει μη βιώσιμο», αναφέρουν οι αναλυτές της Moody’s.
«Η πιθανότητα μιας περαιτέρω χρεοκοπίας για το χρέος που κρατείται από ιδιώτες είναι υψηλή, και δεδομένου ότι το 70% του συνολικού χρέους διακρατείται από τον επίσημο τομέα, μόνο μια μείωση αυτού του χρέους θα οδηγούσε σε μια κάποια βιωσιμότητα του χρέους της Ελλάδας», αναφέρει η Moody’s.
Σύμφωνα με την ανάλυση, η συμφωνία έχει ως στόχο να μειώσει το ελληνικό χρέος μέσω ενός μείγματος μείωσης των επιτοκίων των δανείων προς την Αθήνα, την επιστροφή κερδών της ΕΚΤ που συνδέονται με τη συμμετοχή της σε ελληνικά ομόλογα και πιθανώς με μια επαναγορά του χρέους σε χαμηλές τιμές.
«Ωστόσο, υπάρχουν ακόμη σημαντικά ρίσκα υλοποίησης που συνδέονται με το πρόγραμμα, ιδιαίτερα λόγω της ακραίας οικονομικής και κοινωνικής ευάλωτης κατάστασης της Ελλάδας. Δεν είναι ρεαλιστικό να περιμένει κανείς ότι οι στόχοι που μόλις συμφωνήθηκαν, θα επιτευχθούν χωρίς καμία ολίσθηση», αναφέρει η Moody’s.
Πως σχολιάζει ο γερμανικός Τύπος τη συμφωνία των Βρυξελλών
Με κοινό παρονομαστή ότι η ευρωζώνη κέρδισε πολύτιμο χρόνο για την Ελλάδα, ο γερμανικός Τύπος αναλύει και σχολιάζει τις αποφάσεις του Eurogroup.
Τι σημαίνει η συμφωνία των Βρυξελλών για την Γερμανία, την Ελλάδα και το σύνολο της ευρωζώνης αναλύει η εφημερίδα Handelsblatt σε άρθρο της με τίτλο: «Η Ελλάδα σώθηκε (και πάλι)», σημειώνοντας ότι «ευρωζώνη και ΔΝΤ ικανοποίησαν σε σημαντικό βαθμό τις επιθυμίες της Αθήνας».
Σύμφωνα με τη Deutsche Welle, πιο «αιχμηρή» εμφανίζεται η εφημερίδα Bild που αναφέρει: «Κι άλλα δισεκατομμύρια για την Ελλάδα. Το μερίδιο της Γερμανίας στο νέο πακέτο σωτηρίας ανέρχεται σε 10,5 δισ. ευρώ. Η ιστορία χωρίς τέλος συνεχίζεται».
Από την πλευρά της η Süddeutsche Zeitung παρατηρεί: «Ο κερδισμένος χρόνος αποτελεί τώρα πια την τελευταία ευκαιρία. Μόνο με κερδισμένο χρόνο δημιουργήθηκαν στο πρόσφατο παρελθόν οι μηχανισμοί στήριξης, το δημοσιονομικό σύμφωνο, το πρώτο κούρεμα του ελληνικού χρέους, θωρακίστηκαν Ισπανία και Ιταλία και συστάθηκαν τα πακέτα σωτηρία για την Πορτογαλία και την Ιρλανδία. Μόνο με κερδισμένο χρόνο υπάρχει ελπίδα οι χώρες της κρίσης να ορθοποδήσουν για να βοηθήσουν οικονομικά κάποτε την Ελλάδα. Η Γερμανία δεν μπορεί να επωμιστεί μόνη της όλα το βάρος».
«Η Ελλάδα είναι μια χώρα με ανθρώπους και όχι λεμόνια, που μπορείς να τα στύβεις μέχρι την τελευταία σταγόνα. Η χώρα χρειάζεται μια ευκαιρία για να επιβιώσει. Βάζουμε στοίχημα ότι το νέο κούρεμα είναι ζήτημα χρόνου; Το αργότερο μετά τις εκλογές στη Γερμανία το 2013», σημειώνει η Neue Westfälische Zeitung.
Όσοι ξεχνούν την κλασσική ρήση ότι ο ανασχηματισμός δεν προαναγγέλλεται μπορεί να θεωρούν πως δεν έχει ο πρωθυπουργός στην ατζέντα του αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα.
Βεβαίως στη χθεσινή συνάντηση του κ. Σαμαρά με τους κ.κ. Βενιζέλο και Κουβέλη δεν συζητήθηκε αφενός γιατί ήθελαν να «πουσάρουν» την απόφαση των Βρυξελλών και αφετέρου γιατί ακόμη χρειάζεται λίγος χρόνος για να τελειώσουν όλα τα προαπαιτούμενα με την τρόικα και να ολοκληρωθεί η επαναγορά των ομολόγων.
Ο ίδιος ο κ. Σαμαράς προειδοποίησε τους υπουργούς του ότι «δεν θα είναι ο ίδιος πρωθυπουργός και πως θα βγει από το Μαξίμου» για να δώσει το στίγμα του για τον τρόπο λειτουργίας της κυβέρνησης.
Το κυβερνητικό επιτελείο προβληματίζεται έντονα για την καθημερινότητα των πολιτών και τα πολιτικά πλήγματα που δέχεται σε τομείς πέραν της οικονομικής πολιτικής αλλά συνδυαστικά με αυτήν. Κορυφαίος υπουργός παραδέχθηκε πως «μεγαλύτερη ζημιά θα πάθουμε στην κομματική βάση της ΝΔ αλλά και τα άλλα κόμματα της συγκυβέρνησης από τη διαχείριση της απόρριψης της εξεταστικής που ζητά ο ΣΥΡΙΖΑ για το πρώτο μνημόνιο παρά από τις περικοπές στις συντάξεις».
Είναι προφανές ότι πάνω σε αυτό το πλαίσιο έγινε η συζήτηση των πολιτικών αρχηγών και για τη Χρυσή Αυγή αλλά και για τη στάση τους στη σημερινή ψηφοφορία στη Βουλή.
Ακρίβεια, εγκληματικότητα, λαθρομετανάστευση , ανασφάλεια είναι θέματα που βρίσκονται χαμηλά μεν στην ατζέντα της ιεράρχησης των προβλημάτων από τους πολίτες αλλά είναι θέματα που σωρευτικά μπορούν να προκαλέσουν μείζον ζήτημα για τη δύναμη των κομμάτων.
Σε κάθε περίπτωση εκτός από την ανάπτυξη και την ανεργία ο πρωθυπουργός έχει σχεδιάσει να ενταθούν οι προσπάθειες σε αυτούς τους τομείς.
Δεν είναι τυχαίο ότι στήθηκαν εν μια νυκτί τα στρατόπεδα φύλαξης λαθρομεταναστών και πολύ σύντομα θα αρχίσουν οι σκούπες ξανά αφού θα έχουν ετοιμαστεί τα περισσότερα.
Ο κ. Σαμαράς δεν ασχολείται μόνο με την οικονομία αλλά και με τα άλλα θέματα αλλά πρέπει να έχει και το κατάλληλο περιθώριο να προβάλλει τις πρωτοβουλίες.
Όταν χαμηλώσει το «άγχος της ειδησεογραφίας για την οικονομία και τη χρεοκοπία , θα τρίβετε τα μάτια σας για το τι έχει προετοιμαστεί και θα προχωρήσει» έλεγε στέλεχος της ΝΔ.
Πάντως όπως ανέφερε χαριτολογώντας στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού, αν όλα εξελιχθούν ομαλά με την οικονομία, τότε θα διαπιστώσουν όλοι πως ο κ. Σαμαράς ως πρωθυπουργός «έχει το μπλοκάκι του κ. Σημίτη αλλά και το ξέσπασμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή ελέγχοντας, απρόβλεπτες ώρες, από τα μικρότερα θέματα όπως οι τιμές στη ντομάτα έως το γεωθερμικό πεδίο και τις πρωτοβουλίες για την ανάπτυξη του».
Παρασκευή 23 Απριλίου 2010: από το ακριτικό Καστελόριζο ο πρώην πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου ανακοίνωσε την προσφυγή της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης του ΔΝΤ και το μνημόνιο.
Ένα μνημόνιο που προέκυψε με βάση στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ για το υψηλό έλλειμμα και χρέος της χώρας. Οι καταγγελίες για παραποίηση των στοιχείων τάραξαν τον πολιτικό κόσμο, ενώ ταυτόχρονα άρχισαν οι αγωγές και οι μηνύσεις εναντίον των υπευθύνων για την είσοδο της Ελλάδας στο μνημόνιο.
Κάποιες από αυτές έπεσαν στο κενό, ενώ άλλες - σήμερα- βρίσκονται ένα βήμα πριν την ολομέλεια της βουλής. Τα στοιχεία συνταρακτικά, ενώ η σύσταση των εξεταστικών επιτροπών παραμένει ένα άλυτο μυστήριο.
Ποια είναι τα πραγματικά στοιχεία της οικονομίας που ρυθμίζουν τις τύχες των πολιτών;
Γιατί δεν δίνεται το πράσινο φως για την σύσταση εξεταστικών επιτροπών;
Η συνταγματικότητα των μέτρων λιτότητας και η βαρύτητα της απόφασης του Eurogroup να μειώσει το χρέος της Ελλάδας.
Το Σάββατο 1η Δεκεμβρίου, στις 22.00 στην εκπομπή «Terra Incognita» με το Γιάννη Μούτσο στο Kontra Channel.
Άρθρο με τίτλο «Για να αναβιώσει ο Φιλελληνισμός» δημοσίευσε ο γνωστός φιλόσοφος
Στο πρόσωπο και την πέννα του Γάλλου φιλόσοφου Μπερνάρ Ανρί Λεβί βρίσκει η Ελλάδα αυτούς του δύσκολους καιρούς, έναν ένθερμο υποστηρικτή.
Με τίτλο «Για να αναβιώσει ο Φιλελληνισμός», αφιερώνει στην Ελλάδα μακροσκελές άρθρο στο προσωπικό του ιστολόγιο (blog), στο οποίο επικρίνει, μεταξύ άλλων, τη στάση των Ευρωπαίων προς την Ελλάδα.
Τους κατηγορεί ότι έχουν σήμερα πλήρως απομακρυνθεί από το κίνημα του φιλελληνισμού που αναπτύχθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα.
Τους κατακρίνει, επίσης, ότι επιδίδονται στο «στιγματισμό» και στην «εξαθλίωση» των Ελλήνων «μέσω της επιβολής μιας λιτότητας που τους στερεί ακόμη και την κυριαρχία τους, μια ιδέα την οποία μάλιστα οι ίδιοι επινόησαν». Οι Έλληνες που «δίνουν μία νέα μάχη ενάντια στην κατάπτωση και την υποταγή» υπογραμμίζει.
Βεβαίως, ο Μπερνάρ Ανρί Λεβί δεν παραλείπει να επικρίνει και τα κακώς κείμενα στην Ελλάδα σημειώνοντας:
«Ντροπή» γράφει «στην αδιάφορη πολιτική σας τάξη που επί δεκαετίες και με τη δική σας συνενοχή συντήρησε ένα πελατειακό σύστημα και αργότερα χρησιμοποίησε το ευρώ ως ένα μηχανισμό δημιουργίας πλασματικού πλούτου και κέρδους.»
«Ντροπή στο νεοναζιστικό κόμμα της Χρυσής Αυγής που αναπολεί τη δικτατορία και τη σβάστικα προσελκύοντας, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, το 10 με 15% του εκλογικού σώματος και το οποίο αποτελεί όνειδος για την Ελλάδα του Πλάτωνα, του Δημοσθένη και για όσους αντιστάθηκαν στη δικτατορία. Αλλά και ντροπή γι' αυτήν την άκαρδη Ευρώπη που κυβερνάται από τις τράπεζες και η οποία επιβάλλει στην Ελλάδα, το λίκνο της δημοκρατίας, αυτή τη θεραπεία που ισοδυναμεί με ένα πολιτικό ή μάλλον αντιπολιτικό μοντέλο, το οποίο, αν και δεν έχει ακόμη όνομα, κάποιοι δεν διστάζουν να αποκαλέσουν αποικιοποίηση μέσω του χρέους».
Για τον Γάλλο φιλόσοφο, η Ελλάδα αποτελεί ένα αναπόσπαστο συστατικό και σύμβολο της σημερινής Ευρώπης, γι’ αυτό και επισημαίνει:
«Το να αμαυρώνουμε την ελληνική πηγή της Ευρώπης, το να αποχωρισθούμε αυτή την ελληνική αυγή όπου γεννήθηκαν κάποιες από τις θεμελιώδεις αρχές της κοινής δημοκρατικής μας ζωής, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το νέο σχέδιο εκείνων που ο Νίτσε αποκαλούσε "Οι κακοί Ευρωπαίοι". Και θα επακολουθούσε μία καταστροφή όχι μόνο οικονομική αλλά και ηθική, της οποίας η παρούσα κρίση δεν θα ήταν παρά μία πρόγευση (…).Δεν παίζουμε με τα σύμβολα και πολύ περισσότερο με τη μνήμη των λαών. Αντιπροσωπεύοντας το 3% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ, η Ελλάδα είναι πολύ πιο σημαντική για την Ευρώπη απ' ό,τι ορισμένες από τις χώρες που της επιβάλλουν το πώς θα ζήσει».
Στο επίκεντρο των αμερικανικών ΜΜΕ η συμφωνία των Βρυξελλών
Την αποτελεσματικότητα της συμφωνίας στο Eurogroup, σχολιάζουν τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, προβάλλοντας ερωτηματικά και κάποια δυσπιστία για την έκβαση των συμφωνηθέντων για την Ελλάδα.
Όπως υποστηρίζουν, αυτή τη φορά δεν ευθύνεται η ελληνική πλευρά για την αποτυχία εξεύρεσης ουσιαστικής λύσης, αφού έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της και η οποία ανέλαβε υψηλό πολιτικό ρίσκο με την υιοθέτηση επώδυνων μέτρων.
Σε δημοσίευμα της Wall Street Journal, επισημαίνεται ότι ακόμη και οι αρχιτέκτονες της συμφωνίας – μεταξύ των οποίων και η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ – δεν είναι πλήρως πεπεισμένοι ότι θα αποδώσει, ενώ εκφράζονται επιφυλάξεις για την επαναγορά ομολόγων από την ελληνική κυβέρνηση.
Σημειώνεται, επίσης, ότι η ελληνική οικονομία συνεχίζει να αντιμετωπίζει κίνδυνο και φθίνουσα πορεία εξαιτίας της συνεχιζόμενης λιτότητας, της υποδαύλισης των πολιτικών εντάσεων στη χώρα και της υπονόμευσης της στήριξης προς την ελληνική κυβέρνηση, όπως τονίζεται. Ωστόσο, η πρόσφατη συμφωνία και η έμμεση υπόσχεση για περαιτέρω ανακούφιση από το χρέος ενδυναμώνει τη θέση του Έλληνα πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, στέλνοντας θετικό μήνυμα στις αγορές.
Σε μια ακόμη αναφορά στην αμερικανική εφημερίδα προβάλλεται ο ισχυρισμός, ότι η εν λόγω συμφωνία είναι «τόσο ξεκάθαρη, όσο και η λάσπη» αν και ορισμένοι όροι της, όπως η 15ετής παράταση του χρόνου ωρίμανσης του χρέους και η μη συλλογή επιτοκίων από το ευρωπαϊκό ταμείο δανεισμού έως το 2022, θα βοηθήσουν όντως την Ελλάδα να χρηματοδοτήσει το χρέος της.
Οι New York Times υποστηρίζουν από την πλευρά τους ότι το αποτέλεσμα των τριών επεισοδιακών νυκτερινών συνεδριάσεων του Eurogroup, τις τελευταίες τρεις εβδομάδες, χαρακτηρίζεται ως ένας «αδύναμος συμβιβασμός». Επισημαίνεται, επίσης, πως η πρόσφατη συμφωνία επιτρέπει στην Ελλάδα να αποφύγει μια άμεση χρεοκοπία και αμβλύνει την προοπτική μιας ελληνικής εξόδου από την ευρωζώνη, αλλά η χώρα μπορεί να εξαναγκαστεί σε αποχώρηση από την ευρωζώνη, κυρίως διότι η συμφωνία δεν συμβάλλει επαρκώς στην ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.
Οι αμφιβολίες πολλών αναλυτών για την αποτελεσματικότητα της συμφωνίας προβάλλονται και στην Washington Post. Όπως υποστηρίζεται, πρόκειται για έναν «πολιτικό συμβιβασμό» που επιτρέπει την αποδέσμευση της χρηματοδότησης, αλλά δεν αποτελεί μια μακροπρόθεσμη λύση, που θα οδηγούσε στη σταθεροποίηση τόσο της Ελλάδας όσο και της ευρωζώνης.
Η αναβλητικότητα, η πολιτική ατολμία και οι συνεχείς καθυστερήσεις των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, αναφέρεται χαρακτηριστικά, διαιωνίζουν την κρίση χρέους που ξέσπασε στην Ελλάδα πριν από τρία χρόνια, βαθαίνοντας την ύφεση στη χώρα, αλλά και σε ολόκληρη την ευρωζώνη και συντηρώντας την απειλή για την παγκόσμια οικονομία, ενώ καθιστούν μια μελλοντική λύση πολύ πιο ακριβή.
Το πρακτορείο Bloomberg επαναφέρει την θέση για διαγραφή μέρους του ελληνικού χρέους, τουλάχιστον κατά 50%, κρίνοντας ως ελλιπείς και με μεγάλες πιθανότητες αποτυχίας τις πρόσφατες αποφάσεις του Eurogroup για τη μείωση του ελληνικού χρέους.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το τρίτο σχέδιο διάσωσης για την Ελλάδα δεν διαφέρει σημαντικά από τα δύο προηγούμενα, καθώς απουσιάζει εκ νέου η πρόβλεψη για διαγραφή ελληνικού χρέους που κατέχουν οι δημόσιοι πιστωτές, καθιστώντας αδύνατη την ουσιαστική ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας και την ανάσχεση της κρίσης.
Το κρυπτογραφημένο χειρόγραφο έκρυβε καλά τα τελετουργικά του τάγματος
Ο μύστης φοράει ένα φυλαχτό με ένα γαλάζιο μάτι στο κέντρο. Μπροστά του κείτεται γονατιστός ένας υποψήφιος, μέσα σε ένα δωμάτιο με κεριά, μικροσκόπια και χειρουργικά εργαλεία. Ήμαστε περίπου στο 1746. Η τελετή μύησης μόλις ξεκίνησε…
Ο μύστης τοποθετεί ένα κομμάτι χαρτί μπροστά στον υποψήφιο και τον καλεί να φορέσει ένα ζευγάρι γυαλιά. «Διάβασε», τον προστάζει. Ο υποψήφιος προσπαθεί, αλλά το έργο φαίνεται μάταιο: η όρασή του είναι θολή και η σελίδα λευκή!
Ο υποψήφιος πληροφορείται ότι δεν πρέπει να πανικοβληθεί. Υπάρχει τρόπος να φτιάξει η όρασή του. Ο μύστης σκουπίζει τα μάτια του υποψηφίου με ένα πανί και διατάζει να ξεκινήσει το προπαρασκευαστικό στάδιο της εγχείρισης. Διαλέγει μια χειρουργική λαβίδα από το τραπέζι, την ώρα που τα υπόλοιπα μέρη της αδελφότητας ανάβουν τα κεριά τους.
Ο μύστης αρχίζει να αφαιρεί τρίχες από το φρύδι του υποψηφίου. Πρόκειται για τελετουργική διαδικασία: η σάρκα παραμένει ανέπαφη. Είναι η πρώτη από μια σειρά συμβολικές ενέργειες, «καμία εκ των οποίων δεν στερείται σημασίας», ενημερώνει τον υποψήφιο καθησυχαστικά ο μύστης. Ο υποψήφιος βάζει το χέρι του στο φυλαχτό του δασκάλου. «Προσπάθησε να το διαβάσεις τώρα», παροτρύνει ο μύστης τον υποψήφιο, αντικαθιστώντας ταυτόχρονα τη λευκή σελίδα με μια άλλη, γραμμένη στο χέρι. «Συγχαρητήρια, αδελφέ», λέει ο μύστης, «τώρα μπορείς να δεις»…
Το κρυπτογραφημένο βιβλίο που κρατούσε επτασφράγιστα μυστικά τα τελετουργικά και τα πρακτικά του μυστικού τάγματος.
Για περισσότερα από 250 χρόνια, το περιεχόμενο αυτής της σελίδας και οι λεπτομέρειες του τελετουργικού παρέμεναν επτασφράγιστα μυστικά. Ήταν καλά κρυμμένα πίσω από τον κώδικα του χειρογράφου, ένα μόνο από τα χιλιάδες που άφησαν παρακαταθήκη οι μυστικές κοινότητες και τα απόκρυφα τάγματα του 18ου και 19ου αιώνα. Στον κολοφώνα της δόξας τους, οι ερμητικές αυτές αδελφότητες, με πιο γνωστούς τους Μασόνους, μετρούσαν χιλιάδες μέλη, από την αποικιοκρατική Νέα Υόρκη μέχρι και την αυτοκρατορική Αγία Πετρούπολη.
Εξαιτίας φυσικά της μυστικής τους δράσης, λίγα είναι γνωστά για τις περισσότερες από τις οργανώσεις αυτές. Η «κάρτα μέλους» έληξε για τη συντριπτική πλειονότητα των μυστικών αυτών ταγμάτων εδώ και έναν αιώνα -με εξαίρεση τα διαπρεπέστερα εξ αυτών-, αφήνοντας τους κώδικές τους άθικτους, καθώς οι ιστορικοί εξόρισαν από το επιστημονικό τους πεδίο τα απόρθητα αυτά «μυθιστορήματα».
Πώς ήρθε στο φως
Η μάσκα που φορούσαν τα μέλη της αδελφότητας και τους επέτρεπε να «βλέπουν»...
Η προσπάθεια αποκωδικοποίησης του χειρογράφου ξεκίνησε ως παιχνίδι ανάμεσα σε δύο φίλους, το οποίο θα κατέληγε βέβαια να εμπλέξει μια σειρά από ειδικούς σε διαφορετικά επιστημονικά αντικείμενα, από ιστορία των ιδεών μέχρι και μηχανές μετάφρασης. Όσο για τη σημαντικότητα του εγχειρήματος, ξεπερνά κατά πολύ το μεμονωμένο αυτό χειρόγραφο: κρυμμένες καλά στις δομές κωδίκων σαν κι αυτόν, βρίσκονται ιστορίες ριζοσπαστικών επιστημονικών, φιλοσοφικών, θεολογικών και πολιτικών ιδεών. Αυτό τουλάχιστον πιστεύουν οι ειδικοί και ο μόνος τρόπος να φανεί αν έχουν δίκιο είναι να «σπάσουν» αυτοί οι κώδικες.
Στην περίπτωσή μας, η αποκωδικοποίηση ξεκινά σε ένα εστιατόριο της Γερμανίας. Για χρόνια, η Christiane Schaefer και ο Wolfgang Hock θα συναντιόνταν σε τακτά διαστήματα στην ίδια ιταλική τρατορία του Βερολίνου. Οι δύο φιλόλογοι, ειδικοί στις αρχαϊκές γραφές, συζητούσαν για νεκρές γλώσσες και «σκοτεινούς» παπύρους.
Τρία χειρόγραφα σημειώματα από αριστοκράτες της πόλης που ζητούσαν την είσοδό τους στην ερμητική κοινότητα.
Το φθινόπωρο του 1998, η Schaefer θα εγκατέλειπε το Βερολίνο μετακομίζοντας στο τμήμα Γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου της Ουψάλα, βόρεια της Στοκχόλμης. Ο Hock είχε ένα δώρο για την καλή του φίλη, για «τις μακρές χειμερινές νύχτες της Σουηδίας»: ένας μεγάλος καφέ φάκελος με περίεργα σύμβολα και την ένδειξη «άκρως απόρρητο» φιλοξενούσε εντός 100 και πλέον φωτοτυπίες από χειρόγραφο κείμενο που δεν έβγαζε απολύτως κανένα νόημα.
Βέλη, σχήματα, μαθηματικά σύμβολα, λατινικά γράμματα, φιγούρες του Κρόνου και της Αφροδίτης, ελληνικά γράμματα («π» και «α»), σημεία που δεν έβγαζαν κανένα νόημα: ήταν ξεκάθαρα ένα κρυπτογράφημα. Στις επίμονες ερωτήσεις της Schaefer για την προέλευση του χειρογράφου και το περιεχόμενό του, ο Hock απαντούσε ότι θα πρέπει να τα βρει μόνη της.
Λίγες μέρες αργότερα, στην Ουψάλα πλέον, η Schaefer θα ξανάνοιγε το φωτοτυπημένο χειρόγραφο και θα επιδιδόταν σε μια μάταιη προσπάθεια αποκωδικοποίησής του. Λίγους μήνες μετά, θα παρατούσε την απόπειρα μια και καλή. Πότε αποκωδικοποιήθηκε
Η σφραγίδα της μυστικής αδελφότητας.
Δεκατρία χρόνια αργότερα, τον Ιανουάριο του 2011, η Schaefer θα παρακολουθούσε ένα σεμινάριο στην Ουψάλα για την υπολογιστική γλωσσολογία. Ο κύριος ομιλητής ήταν ο Kevin Knight, ειδικός του Πανεπιστημίου της Δυτικής Καλιφόρνιας στη μηχανική μετάφραση – ένα είδος χρήσης αλγορίθμων για την αυτόματη μετάφραση από μια γλώσσα σε μια άλλη. Είχε μόλις συλλάβει έναν αλγόριθμο που μπορούσε να μεταφράσει την «Κόλαση» του Δάντη με βάση το μέτρο και τον ρυθμό της!
Ο Knight ειδικευόταν μάλιστα στα μεταφραστικά εγχειρήματα κρυπτογραφημένων κειμένων και είχε ήδη αναπτύξει αλγορίθμους για «σπάσιμο» κωδίκων, όπως ανέφερε και στη διάλεξή του. Όσο μεγαλύτερης έκτασης μάλιστα το κρυπτογράφημα, τόσο το καλύτερο, ανέφερε ο καθηγητής, ζητώντας παράλληλα από το κοινό να μάθει αν διέθετε κανείς κάνα τέτοιο χειρόγραφο.
«Παράξενο», είπε η Schaefer στον Knight στη δεξίωση που ακολούθησε τη διάλεξη, «συμβαίνει να έχω ακριβώς ένα τέτοιο πράγμα». Ένα αντίγραφο του κρυπτογραφήματος έφτανε στο γραφείο του Knight λίγες εβδομάδες αργότερα...
Δείγμα του αρχικού κειμένου.
Στις 31 Μαρτίου, ο Knight ενημέρωνε με email τη Schaefer και το αφεντικό της, Beáta Megyesi, κοσμήτορα του τμήματος Φιλολογίας και Γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου της Ουψάλα, ότι είχε σημειώσει μια μικρή πρόοδο, παραθέτοντας και δύο «σπασμένες» φράσεις από το χειρόγραφο. Η Schaefer κοίταξε την οθόνη με έκπληξη: είχε περάσει 12 χρόνια με το κρυπτογράφημα και ο Knight είχε «σπάσει» το όλο πράγμα μέσα σε λίγες εβδομάδες! Όσο για τη φράση, ήταν η αρχή της τελετής μύησης των νεοεισερχομένων μελών.
Τους επόμενους μήνες, οι Megyesi και Knight θα αντάλλαζαν άπειρα e-mails στην προσπάθεια πλήρους αποκρυπτογράφησης του κώδικα. Έμεναν ωστόσο κάποια σύμβολα που δεν είχαν «σπάσει», και η Schaefer κατάφερε μόνη της να αποκωδικοποιήσει μια σειρά σχημάτων που θα ολοκλήρωναν το παζλ: ψάχνοντας στα αρχεία του πανεπιστημίου, θα έβρισκε ότι πίσω από το χειρόγραφο κρυβόταν το μυστικό τάγμα της Γερμανίας που αποκαλούταν «Great Enlightened Society of Oculists».
Σημείωμα από τις 30 Οκτωβρίου 1775: «Αυτό το κουτί αφορά στο Τάγμα των Oculists και δεν πρέπει να ανοιχτεί παρά αν το διατάξει ο Δούκας»...
Ήταν πράγματι τεράστια ανακάλυψη! Το τάγμα των Oculists [«οφθαλμίατροι»] έδρασε τον 18ο αιώνα, με σημαντικές για την εποχή έρευνες στην ανατομία του ματιού και τη συμβολική του, όπως εγχειρίσεις οφθαλμών για τη θεραπεία του καταρράκτη. Εγκατεστημένοι στην πόλη Wolfenbüttel της Γερμανίας, οι Oculists προήγαγαν την οφθαλμολογική έρευνα, συνάμα με τις μυστικιστικές τελετές τους. Το σύμβολό τους, το «χέρι», αντιπροσώπευε τις χειρουργικές ικανότητες των μελών του, ενώ ήταν από τα λίγα προωθημένα τάγματα που επέτρεπαν και γυναίκες στις τάξεις τους. Η Schaefer επικοινώνησε με τα δημοτικά αρχεία της πόλης Wolfenbüttel, τα οποία διέθεταν συλλογή αντικειμένων των Oculists, καθώς και κωδικοποιημένα αρχεία σαν και το δικό της.
Παρά την αποκωδικοποίησή του ωστόσο, το χειρόγραφο δεν έβγαζε νόημα στον αμύητο του 20ού αιώνα. Τελετουργικά και διαδικασίες παρέμεναν στο σκοτάδι, γι' αυτό και ζητήθηκε η συνδρομή ιστορικών των ιδεών, όπως ο Andreas Önnerfors. Αποδείχτηκε λοιπόν πως στον σκοταδισμό της εποχής, οι κρυφές αυτές κοινότητες ήταν οι θεματοφύλακες της δημοκρατίας, της σύγχρονης επιστήμης και της «οικουμενικής» θρησκείας.
Στο απόσπασμα αυτό του κώδικα των Oculists, τα κωδικοποιημένα σύμβολα παριστάνουν αριθμούς, όχι γράμματα.
Οι Oculists ωστόσο ήταν περισσότερο ριζοσπάστες από τα περισσότερα μυστικιστικά τάγματα: καλούσαν τα μέλη τους σε επανάσταση κατά της τυραννίας της εκκλησίας και του σκοταδισμού που στερεί τον άνθρωπο από την πραγματική του ελευθερία. Στα όρια της εποχής του, περί τα 1740, η δράση του τάγματος θα έμοιαζε με συνωμοσία τρομοκρατικής οργάνωσης.
Για τον ιστορικό Önnerfors, η αποκωδικοποίηση του χειρογράφου Copiale ήταν σημαντική συνεισφορά στο πεδίο της γνώσης. Οι Oculists θεωρούνταν από τους ιστορικούς επί μακρόν ως οι πρόδρομοι των χειρουργών, πλέον όμως ήταν και πολλά περισσότερα από ερασιτέχνες γιατροί.
Στις 25 Οκτωβρίου 2011, η εφημερίδα New York Times δημοσίευσε άρθρο για την ιστορία του χειρογράφου Copiale, εστιάζοντας κυρίως στις τεχνικές αποκωδικοποίησης του Knight. Πριν από την αποκρυπτογράφηση του κειμένου, οι Oculists ήταν σχεδόν άγνωστοι. Τώρα αποκαλυπτόταν η πλούσια δράση τους, καθώς και η συνεισφορά τους στην οφθαλμολογική επιστήμη.
Η μελέτη του χειρογράφου, παρά το αρχικό «σπάσιμο» του κρυπτογραφημένου κώδικα, δεν έχει ακόμα αποκαλύψει το πλήρες νόημα του κειμένου, ούτε και φώτισε τη δράση του μυστικού τάγματος. Ελέγχονται οι σχέσεις τους με τους Μασόνους, αν και το κείμενο ανθίσταται σθεναρά στις απόπειρες ουσιαστικής πρόσβασης στις πληροφορίες του. Ό,τι λάμβανε χώρα στις τελετές τους ίσως να μείνει για πάντα μυστικό...
Η Ελλάδα δεν θα επιστρέψει στις αγορές αυτή την δεκαετία, δήλωσε την Τετάρτη ο ηγέτης της γερμανικής αντιπολίτευσης Peer Steinbrueck, τονίζοντας πως το χρηματοδοτικό κενό δε μπορεί να καλυφθεί με αποσπασματικά μέτρα.
«Είναι προφανές ότι η Ελλάδα δεν θα καταφέρει να επιστρέψει στις αγορές αυτή την δεκαετία υπό βιώσιμες συνθήκες», δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Steinbrueck, ενώ κάλεσε την Γερμανίδα καγκελάριο Angela Merkel να αναγνωρίσει πως η Ελλάδα χρειάζεται «συγκεκριμένη ανακούφιση».
Κατά την διάρκεια κοινοβουλευτικής συζήτησης για τον προϋπολογισμό της Γερμανίας, ο κ. Steinbrueck, ο υποψήφιος των Σοσιαλδημοκρατών για την καγκελαρία, άσκησε στις πολιτικές λιτότητας που, όπως υποστήριξε, οδηγούν την Ελλάδα σε παρατεταμένη ύφεση.
Τα σχόλιά του προστίθενται στην εντεινόμενη κριτική των κομμάτων της γερμανικής αντιπολίτευσης στον χειρισμό του ελληνικού ζητήματος ενόψει των επικείμενων εκλογών.
Ο κ. Steinbrueck κάλεσε την γερμανική κυβέρνηση να παραδεχτεί πως η διάσωση της Ελλάδας συνεπάγεται θυσίες και κόστος για τους Γερμανούς φορολογούμενους, κάτι που το κυβερνών κόμμα αποκλείει κατηγορηματικά.
«Η ώρα της αλήθειας είναι εδώ», δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Steinbrueck.
Τα σχόλια του Γερμανού πολιτικού ακολούθησαν τις άκαρπες ολονύκτιες διαβουλεύσεις των Ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών για λύση στο ελληνικό ζήτημα.
Το "Κουρδιστό Πορτοκάλι"αισθάνεται δικαίωση μια και καιρό τώρα υποστηρίζουμε πως η Τρόικα δεν εμπιστεύεται τους διεφθαρμένους πολιτικούς οι οποίοικαταπίνουν τις λίστες Λαγκάρντ.
Ως τα ξημερώματα τα εγχώρια παπαγαλάκια παρουσίαζαν σίγουρη τη δόση και μάλιστα των 40 δις με χαρακτηριστικό παράδειγμα την αστείρευτη πολύωρη παπαρολογία της Μαρίας Σπυράκη στην έκτακτη εκπομπή του Παύλου Τσίμα, οι "πηγές" της οποίας έδιναν σίγουρη την απόφαση για την εκταμίευση.
Εμείς επιμένουμε να λέμε και να γράφουμε, κόντρα σε εκείνους που εμφανίζουν στα διαπλεκόμενα ΜΜΕ τους αστρική βροχή από ευρώ, ότι οι Ευρωπαίοι, ο Αμερικανοί και ο τελευταίος κάτοικος του πιο μικρού αφρικανικού χωριού γνωρίζει πόσο διεφθαρμένοι είναι οι Ελληνες πολιτικοί. Γνωρίζει πως είναι προτιμότερο να εμπιστευθούν τα λεφτά τους στον Αλ Καπόνε παρά στο πολιτικό προσωπικό της χώρας. Ούτε ένα ευρώ δεν μπορείς να εμπιστευθείς σε ένα διεφθαρμένο πολιτικό προσωπικό που υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια το βαθύ σκοτεινό κράτος της μεταπολίτευσης. Το κρατικοδίατο, το διαπλεκόμενο, αυτό που δολοφονεί τα όνειρα κάθε ανθρώπου που δεν ανήκει στο σύστημά του.
Το μαρτύριο της σταγόνας λοιπόν, ώσπου να φτάσουμε στο σημείο να τους εκλιπαρούμε γονατιστοί να βγούμε από το ευρώ.
Αυτό είναι το συμπέρασμα του χθεσινοβραδινού θρίλερ στο οποίο πρωταγωνίστησε η Κριστίν Λαγκάρντ.Θα βρισκόμαστε στα Μνημόνια τουλάχιστο ως το 2017. Θα ξεχάσουμε την Ελλάδα που ξέραμε, πολύ πιθανό να μας ξεχάσει και εκείνη.
Είναι μακρύς ο δρόμος για την κάθαρση.
Ποιο θα είναι το κέρδος της χώρας από αυτό το μαρτύριο;
Η αποτέφρωση του διεφθαρμένου πολιτικού προσωπικού της, που δεν το εμπιστεύεται η διεθνής κοινότητα και ένα γερό μάθημα σε όλους εμάς.
Από δω και στο εξής οφείλουμε να προσέχουμε ποιους ψηφίζουμε για να υπερασπισθούν την αρχαιότερη Δημοκρατία της ιστορίας η οποία βολοδέρνει- εν έτει 2012- ανάμεσα στους αποτριχωμένους κοιλιακούς του Κασιδιάρη και τις λιμουζίνες των Σιουφοπετσάλνικων.
Η Γερμανία και άλλες χώρες δεν δίνουν τελική λύση στο ελληνικό πρόβλημα γιατί δεν εμπιστεύονται την Ελλάδα δήλωσε στους Νέους Φακέλους ο διευθυντής του Κέντρου Ευρωπαϊκών Πολιτικών Μελετών (Centre for European Policy Studies - CEPS) και γνωστός οικονομολόγος Ντάνιελ Γκρος.
Φυσικά εννοεί ότι δεν εμπιστεύονται τους Έλληνες πολιτικούς, όπως ο Παπακωνσταντίνου στον οποίο η πανίσχυρη Λαγκάρντ έστειλε την περίφημη λίστα κι εκείνος, ο ανεκδιήγητος, δήλωσε ότι την έχασε(!)
Αυτό ακριβώς πρέπει να κάνουν μια και το εγχώριο σαπισμένο πολιτικό σύστημα που διαπλέκεται με μηντιάρχες και επιχειρηματίες είναι έτοιμο να κατασπαράξει όσα χρήματα αναλάβει να διαχειρισθεί.
Είναι χαρακτηριστικό το πρωτοσέλιδο της ηλεκτρονικής έκδοσης του ΒΗΜΑτος που κάνει λόγο για "ξεφτιλισμένους Ευρωπαίους". Κι αυτό γιατί εκεί στον ΔΟΛ περιμένουν νέα θαλασσοδάνεια από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών σε μια συγκυρία που οι υπερφίαλοι εκδότες πέφτουν σαν τα κοτόπουλα η επιχειρούν να διασωθούν με το απαράδεκτο Άρθρο 99.
Ο Σόιμπλε, η Μέρκελ, ο Ομπάμα και όλοι σχεδόν οι απλοί πολίτες του πλανήτη γνωρίζουν τι εστί "Ελληνας πολιτικός" γι αυτό πολύ δύσκολα θα τους εμπιστευθούν τα 40 δις κάτι για το οποίο έχουμε γράψει κατ΄επανάληψη.
Το ξαναλέμε: Eίναι προτιμότερο να εμπιστευθούν τα λεφτά τους στον Αλ Kαπόνε και τον Κώστα Πάσσαρη παρά στους Έλληνες πολιτικούς που συγκαλύπτουν φοροφυγάδες και εκτρέφουν την εγχώρια διαπλοκή. Με τον χειρισμό της λίστας Λαγκάρντ οι δικοί μας έδειξαν την παγκόσμια κλάση τους στην συγκάλυψη της διαφθοράς.
Την ώρα που ο Παπακωνσταντίνου δραπέτευε στο ΠΕΧΩΔΕ κάτω από την ομπρέλα προστασίας ενός χαμένου στο διάστημα πρωθυπουργού, ερχόταν ο Βενιζέλος με τον νομικό του σύμβουλο Αναστάσιο Μπάνο να νομοθετήσουν τον πιο χυδαίο, ύπουλο και ανήθικο κεφαλικό φόρο από την εποχή της τουρκοκρατίας. Το περίφημο χαράτσι της ΔΕΗ.
Την ίδια στιγμή που πετσόκοβαν με σαδισμό τους αδυνάμους συμπολίτες τους επιδίδονταν σε αγώνα δρόμου για να μετατρέψουν την δισκέτα της τότε υπουργού Οικονομικών της Γαλλίας σε ένα ανώδυνο ηλεκτρονικό υπόθετο με κατά πάσα πιθανότητα αλλοιωμένο περιεχόμενο-όπως προδίδει η κίνηση Πεπόνη να ζητήσει εκ νέου τη λίστα.
Η συγκάλυψη των συγκεκριμένων φοροφυγάδων δεν είναι το μεγαλύτερο έγκλημα που διέπραξαν οι εμπλεκόμενοι πρωθυπουργοί, υπουργοί Οικονομικών και αρμόδιοι παράγοντες στη διάρκεια της τελευταίας τρετίας.
Για κακή τους τύχη όμως έλαβε διεθνείς διαστάσεις μια και η σημερινή επικεφαλής του ΔΝΤ ήταν εκείνη που παρέδωσε τα περίπου 2.000 ονόματα στον Παπακωνσταντίνου, ο οποίος περιέργως εξακολουθεί να διαφεύγει του ενδιαφέροντος της Ελληνικής Δικαιοσύνης.
Η λίστα Λαγκάρντ ξεγύμνωσε, στην συνείδηση των κορυφαίων πολιτικών ηγετών του κόσμου, τους εγχώριους ηγετίσκους και την νοσηρή εμπλοκή τους με πάσης φύσεως συμφέροντα.
Ο χειρισμός της λίστας Λαγκάρντ ξεγύμνωσε τον πρώην πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου, τον οποίο άδειασαν σαν σκουπίδι ο Σαρκοζί και η Μέρκελ. Ξεγύμνωσε τον Παπακωνσταντίνου, τον Βενιζέλο και φυσικά τον Σαμαρά του οποίου η σιωπή τόσο για τη λίστα Λαγκάρντ, όσο και για την υπόθεση του συμβιβασμού με την Siemens,έρχεται να προστεθεί στο σημαδεμένο από την υπόθεση Συμπιλίδη πολιτικό του παρελθόν.
Τόσο η Άνγκελα Μέρκελ όσο και οι Αμερικανοί γνωρίζουν ότι έχουν απέναντί τους μια ελληνική πολιτική ηγεσία διαβρωμένη ως το μεδούλι η οποία είναι ανίκανη και η οποία δεν έχει καμία διάθεση να αλλάξει το κράτος. Μια ηγεσία παραδομένη στη διαπλοκή. Κι αυτό αφορά όλα τα κόμματα. Σαν κάλπικες δεκάρες γωρίζει ο πλανήτης ολόκληρος τους Έλληνες πολιτικούς και το πάρε –δώσε τους με την διαπλοκή η οποία ελέγχει στην ουσία το κράτος μέσα από δημόσιους οργανισμούς οι οποίοι αποτελούν κλειδιά για τον έλεγχο του συστήματος από συγκεκριμένες συμμορίες.
Η Μέρκελ και ο Ολάντ γνωρίζουν τον ρόλο και παραγόντων του χρηματοπιστωτικού συστήματος οι οποίοι εκ της θέσεώς τους παρακολουθούσαν απαθείς τα δις ευρώ των φοροφυγάδων συμπολιτών μας να εγκαταλείπουν τις ελληνικές τράπεζες για παραδείσους του εξωτερικού.
Η Μέρκελ, ο Ολάντ και οι Αμερικανοί, που είναι οι κατ΄εξοχήν δανειστές μας, γνωρίζουν ότι τίποτε δεν έχει αλλάξει στο DNA της πολιτικής ηγεσίας της χώρας, απλώς αυξήθηκαν- λόγω συγκυβέρνησης- τα στόματα που πρέπει να ταίζει η διαπλοκή για να κάνει τις δουλειές της.
Ο Πολ Τόμσεν γνωρίζει πόσες και ποιες δημόσιες υπηρεσίες στεγάζονται σε κτίρια ιδιωτών-η μεγάλη Κομπίνα των Ακινήτων για τους μυημένους-την ώρα που τα ακίνητα του Δημοσίου παραμένουν ανεκμετάλλευτα.
Ο Τόμσεν και η Τρόικα πολύ σύντομα θα πληροφορηθεί τον σκοτεινό ρόλο που παίζουν οι Επιτροπές «Ελέγχου» δημοσίων και ημι-δημοσίων οργανισμών και με πόση μαεστρία έχει χτισθεί ο νομικός εξολισμός του για να διευκολύνουν τις μίζες σε συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα και τις δουλειές με συγεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Ο Τόμσεν γνωρίζει –και καθημερινά μαθαίνει περισσότερα-για το πως λειτουργεί το εγχώριο σύστημα της διαπλοκής γι αυτό και το βράδι που ο Κουβέλης υποδύονταν-χωρίς αιδώ γέρος άνθρωπος- τον αντιστασιακό εκείνος γελούσε και έλεγε σε δημοσιογράφο «δεν υπήρξε καμία σύγκρουση συμφωνήσαμε σε όλα» και ότι «η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει».
Το πιο πιθανό είναι να γνωρίζει και το πάρτυ-πρόκληση που έδιναν εκείνη τη νύχτα τα στελέχη ελληνικής ιστορικής τράπεζας στο Νέο Ψυχικό και το οποίο απεκάλυψε το «Κουρδιστό Πορτοκάλι».
Οι δανειστές μας έχουν συνειδητοποιήσει πως το παρόν πολιτικό προσωπικό της χώρας δεν αποτελεί παρά αιχμή του δόρατος της συγκάλυψης της διαφθοράς.
Οι δανειστές μας έχουν αναγνώσει πέρα από την λίστα Λαγκάρντ και εκείνη τη λίστα που περιλαμβάνει τα ονόματα των Ελλήνων πολιτικών συνομιλητών τους οι οποίοι έχουν βγάλει μυθικά ποσά στο εξωτερικό. Είναι λογικό λοιπόν να τους αντιμετωπίζουν με απαξία και ως υποκριτές και γελωτοποιούς.
Επειδή τους γνωρίζουν καλά αποφάσισαν να μην δώσουντα 31 δις. Κι αυτό είναι ότι πιο αποτελεσματικό θα μπορούσε να κάνει η Τρόικα για να αλλάξει πραγματικά η Ελλάδα.
Σε καμία περίπτωση αυτά τα λεφτά δεν πρέπει να τα εμπιστευθούν στα εγχώρια κοράκια. Τα 31 δις θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως εργαλείο κάθαρσης του εγχώριου σαπισμένου πολιτικού συστήματος, η στέρησή τους δηλαδή.
Εάν οι δανειστές μας δεν δώσουν τα λεφτά η οργή του κόσμου θα πνίξει επιτέλους τους σεσημασμένους βαρυποινίτες της πολιτικής μας ζωής. Στην καλύτερη περίπτωση οφείλουν οι δανειστές μας να επιλέξουν το μαρτύριο της σταγόνας για την εκταμίευση της δόσης. Μόνο έτσι η Μέρκελ θα συμβάλει στην μεταρρύθμιση ενός κρατικού μηχανισμού κι ενός χρηματοπιστωτικού συστήματος που βρωμάει από το κεφάλι.
Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να δοθεί η δόση στην Ελλάδα με το διεφθαρμένο, ζάπλουτο, βουλιμικό στην διασπάθιση του δημοσίου χρήματος πολιτικό προσωπικό-ακόμη και με τις εξαιρέσεις των τιμίων.
Εάν οι Ευρωπαίοι και ο Αμερικανοί θέλουν πραγματικά να αλλάξει η Ελλάδα δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να διαθέσουν τα 31 δις σε μία χώρα με το σημερινό πολιτικό προσωπικό. Θα ήταν πιο εξασφαλισμένοι εάν εμπιστευόντουσαν αυτό το ποσό στον Άλ Καπόνε η τον Ντίλιγκερ.
Tο πραγματικό success story για την Ελλάδα θα ήταν να ξεφορτωθούμε-με την βοήθεια των δανειστών μας-το σαπισμένο πολιτικό προσωπικό της χώρας...
