Μια ομιλία με σημασία για το μέλλον του κόσμου από τον στρατηγό των στρατηγών!

Defense Secretary James N. Mattis announces the new National Defense Strategy at the Paul H. Nitze School of Advanced International Studies, a division of the Johns Hopkins University based in Washington, Jan. 19, 2018. DoD photo by Navy Petty Officer 1st Class Kathryn E. Holm

Του Δημήτρη Γ. Απόκη*

Πριν από λίγες ημέρες στη Σχολή Διεθνών Σχέσεων, The Paul H. Nitze School of Advanced International Studies, του Πανεπιστημίου Johns Hopkins, ο Υπουργός Άμυνας των Ηνωμένων Πολιτειών, Στρατηγός Τζέημς  Μάτις, πραγματοποίησε μια εξαιρετικά σημαντική ομιλία με θέμα τη νέα αμυντική στρατηγική των ΗΠΑ.

Μια ομιλία η οποία είναι καθοριστική για την μελλοντική εξέλιξη του διεθνούς συστήματος. Κομβικό στοιχείο του σχεδιασμού που παρουσίασε ο Στρατηγός, είναι ότι ΗΠΑ στην προεδρία Τράμπ, φεύγουν από την εποχή της ουτοπικής ήρεμης δύναμης της αμυντικής στρατηγικής του Ομπάμα και την στρατηγική ατροφία, επιδιώκοντας δραστική αλλαγή σε ευρεία κλίμακα.

Τα βασικά χαρακτηριστικά της νέας αμυντικής στρατηγικής των ΗΠΑ είναι η ακρίβεια, και η ιδεολογική δυναμικότητα που στο κέντρο της βρίσκεται ο όρος “greater lethality” (εξαιρετικά θανατηφόρα). Για αυτούς που θα βιαστούν να μιλήσουν για πολεμοχαρή Στρατηγό, ο Μάτις μόνο τέτοιος δεν είναι. Και ο λόγος που δεν είναι πολεμοχαρής είναι ότι ο Στρατηγός των Στρατηγών, όπως τον αποκαλούν στις ΗΠΑ, έχει γνωρίσει το πόλεμο, με αποτέλεσμα να μην τον επιζητεί.

Δεν είναι τυχαίο που στην ομιλία του διακήρυξε με σαφήνεια ότι τα στελέχη του Υπουργείου Άμυνας, πρέπει πάντα να «συνεργάζονται με τους διπλωμάτες μας», για να μπορούν να διαπραγματεύονται από θέση ισχύος. Αποκάλυψε μάλιστα ότι σε καθημερινή βάση βρίσκεται σε επαφή με τον Υπουργό Εξωτερικών, Ρέξ Τίλλερσον, για να διαμορφώνουν κοινό όραμα το οποίο παρουσιάζουν στο Λευκό Οίκο και τον Αμερικανό Πρόεδρο. Το ίδιο, όπως είπε επιδιώκει και με τους ομολόγους του άλλων χωρών, πιο στενές σχέσεις.

Ο Στρατηγός, έδωσε μεγάλη έμφαση στις σχέσεις με ξένες υπηρεσίες πληροφοριών, εξασφαλίζοντας ότι θα εξαλειφθούν τα κενά δυνατοτήτων του ΝΑΤΟ μέσα από την εξαφάνιση επικαλύψεων. Γιαυτό και χαρακτήρισε τις συμμαχίες κρίσιμες. Ταυτόχρονα βέβαια έκανε σαφές ποια είναι η στρατηγική. «Αναμένουμε από τους Ευρωπαίους συμμάχους να υλοποιήσουν τις δεσμεύσεις τους για αύξηση των δαπανών για την άμυνα και τον εκμοντερνισμό έτσι ώστε να ενισχυθεί η συμμαχία μπροστά στις κοινές ανησυχίες ασφάλειας.»

Η στρατηγική πέρα από το πνεύμα συνεργασίας έχει και ατσάλι στον τομέα της προετοιμασίας για την περίπτωση σύγκρουσης. Αναγνωρίζοντας την άνοδο μιας ιμπεριαλιστικής στρατηγικής από την Κίνα, στις θάλασσες τις Νότιας και Ανατολικής Κίνας, ο Στρατηγός εξήγγειλε την ενίσχυση των δυνατοτήτων από κοινού με συμμάχους όπως η Αυστραλία, η Ινδία και η Ιαπωνία. Ταυτόχρονα συνέδεσε τη Ρωσία και την Κίνα ως αναθεωρητικές δυνάμεις, που επιδιώκουν να αποκτήσουν δυνατότητα βέτο στις αποφάσεις άλλων κρατών, όσο αφορά αποφάσεις σε θέματα διπλωματίας, οικονομίας και ασφάλειας, κάτι το οποίο χαρακτήρισε απαράδεκτο διότι υποσκάπτει τα θεμέλια  των δημοκρατικών αρχών των ΗΠΑ. Αναγνωρίζοντας αυτό το γεγονός και αυτή την απειλή, ο Στρατηγός Μάτις, ξεκαθάρισε ότι το Πεντάγωνο θα κινηθεί στην κατεύθυνση αντιμετώπισης του εξαναγκασμού και της αποτροπής. Ένα καλό παράδειγμα αυτής της πρόθεσης είναι η απόφαση για διατήρηση χερσαίων δυνάμεων στη Συρία.

Ο Αμερικανός Υπουργός Άμυνας, έχει αποφασίσει να βελτιώσει δραματικά την ετοιμότητα των ενόπλων δυνάμεων έτσι ώστε να μπορούν να εμπλακούν σε σύρραξη σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Η στρατηγική δίνει έμφαση στην προώθηση υλικού στα μέτωπα και νέα προσπάθεια για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας κέντρων διοίκησης και ελέγχου, ακόμη και σε πιθανότητα πυρηνικής σύγκρουσης.

Η νέα στρατηγική είναι ευέλικτη και έχει αυτό που στην Αμερική αποκαλείται “teeth” δόντι. Παρόλα αυτά ο Στρατηγός έχει να αντιμετωπίσει τη γραφειοκρατία του Πενταγώνου, και τη δύσκολη αποστολή να καταφέρει να την προσαρμόσει, στο νέο πλαίσιο, έτσι ώστε να μάθει να κάνει πολύ περισσότερα με πολύ λιγότερα χρήματα των φορολογουμένων.

Συμπερασματικά, μετά την νωθρότητα της οκταετίας Ομπάμα, η οποία οδήγησε τις Ηνωμένες Πολιτείες να έχουν απωλέσει την καθαρή υπεροχή, σε πάρα πολλούς κρίσιμους τομείς στον τομέα της άμυνας και των ενόπλων δυνάμεων, έναντι της Ρωσίας και ίσως της Κίνας, η στρατηγική που παρουσίασε ο Στρατηγός Μάτις, δίνει νέα αξιοπιστία στο παραδοσιακό δόγμα των ΗΠΑ, στον τομέα της ασφάλειας. Το δόγμα  αυτό ανέκαθεν είναι απλό και ξεκάθαρο. Στην περίπτωση που η διπλωματία και η αποτροπή αποτύχει, οι ένοπλες δυνάμεις είναι έτοιμες να συγκρουστούν και να κερδίσουν.

Η καταστροφική ανυπαρξία στρατηγικής στην οκταετία Ομπάμα, η οποία οδήγησε τις ΗΠΑ από το να ηγούνται, στο να παρακολουθούν το διεθνές σύστημα να εξελίσσεται σε μια άναρχη σούπα, αποτελεί παρελθόν. Ο ρεαλισμός και το εθνικό συμφέρον επιστρέφουν και αυτό αναπόφευκτα, παρά τις αντιδράσεις του συστήματος Σόρος και λοιπών συγγενών, θα οδηγήσει σε σταθερότητα έναν πλανήτη που βρίσκεται στα όρια της απόλυτης αναρχίας.

• Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος – Δημοσιογράφος, Απόφοιτος του The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies (SAIS), The Johns Hopkins University, και μέλος του International Institute for Strategic Studies.

Πηγή: http://mignatiou.com/2018/01/mia-omilia-me-simasia-gia-to-mellon-tou-kosmou-apo-ton-stratigo-ton-stratigon/

Η Ελλάδα δεν πρέπει να “χάσει” από τα τσικό των Σκοπίων: Το θέμα αφορά την Ιστορία μας…

Ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας (Δ) συνομιλεί με τον Πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ Ζόραν Ζάεφ (Zoran Zaev) (Α) σε συνάντηση που είχαν, στο περιθώριο του Φόρουμ με τίτλο «Σταθεροποιώντας τη Μεσόγειο», την Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2018. Ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, βρίσκεται στο Νταβός της Ελβετίας, για να συμμετάσχει στις εργασίες του Παγκοσμίου Οικονομικού Φόρουμ. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Η πρώτη, πρόσωπο με πρόσωπο, διαπραγμάτευση του πρωθυπουργού της Ελλάδας, Αλέξη Τσίπρα με τον ομόλογό του των Σκοπίων, δεν προκάλεσε «θύματα» στο ελληνικό στρατόπεδο, όπως ανέμεναν -και ίσως εύχονταν- πολλοί στην Αθήνα.

Ο κ. Τσίπρας έθεσε με ακρίβεια το πλαίσιο επί του οποίου θα μπορούσε να συμφωνήσει, και ο κ. Ζόραν Ζάεφ προχώρησε σε δύο δραματικές υποχωρήσεις, για τις οποίες θα αναγκαστεί να δώσει εξηγήσεις στο ακροατήριό του, στα Σκόπια, το οποίο διακατέχεται από άκρατο εθνικισμό.

Είπε συγκεκριμένα ο πρωθυπουργός των Σκοπίων:

«Για να δείξουμε πρακτικά ότι είμαστε δεσμευμένοι να βρούμε λύση, ανακοινώνω ότι θα αλλάξει το όνομα στο αεροδρόμιο και τις λεωφόρους των Σκοπίων. Η δράση αυτή δείχνει την καλή μας πίστη. Αυτό καταδεικνύει το γεγονός ότι δεν έχουμε αλυτρωτικές βλέψεις εις βάρος του γείτονά μας».

Έγινε γνωστό ακόμα ότι ο αυτοκινητόδρομος που ενώνει τα Σκόπια με την Ελλάδα θα αλλάξει όνομα, και από «Μέγα Αλέξανδρος» θα μετονομαστεί σε «Φιλίας».

Καλές και εποικοδομητικές κινήσεις, φτάνει να εφαρμοστούν…

Είμαι βέβαιος πως αν αυτό συνέβαινε ανάποδα, οι πλατείες των μεγάλων πόλεων της Ελλάδας θα γέμιζαν από πολίτες που θα κατακεραύνωναν τον Έλληνα Πρωθυπουργό. Βεβαίως, όταν ξημερώσει στη γειτονική χώρα θα γνωρίζουμε τις αντιδράσεις των εθνικιστών, οι οποίοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν αποδέχονται καμία λύση που θα προβλέπει την αλλαγή της ονομασίας του κράτους τους, που σήμερα είναι η «Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Οι επόμενες ημέρες για τον κ. Ζάεφ θα είναι εξαιρετικά δύσκολες και πικρές καθώς το Σάββατο θα συγκλιθεί το Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών, το οποίο -σύμφωνα με τα σκοπιανά ΜΜΕ- στοχεύει σε ευρεία εθνική συναίνεση για την εξεύρεση οριστικής λύσης στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων.

Ο Σκοπιανός πρωθυπουργός θα έχει να αντιμετωπίσει τον εθνικιστή πρόεδρο Γκεόργκιε Ιβάνοβ, το δεξιό εθνικιστικό κόμμα VMRO-DPMNE και το αλβανικό DUI. Και τα δύο κόμματα έχουν σοβαρές αντιρρήσεις για την ονομασία. Επιπλέον οι Αλβανοί, είναι εξαιρετικά θυμωμένοι με την απόφαση του κ. Ιβανόφ για την μη αναγνώριση της αλβανικής γλώσσας.

Τα παραπάνω αφορούν τους Σκοπιανούς, οι οποίοι κυριαρχούνται από άκρατο εθνικισμό, που εντοπίζεται και στους οπαδούς του σημερινού πρωθυπουργού. Ο κ. Ζάεφ, ως φιλελεύθερος και ευρωπαϊστής δείχνει να μην υποτάσσεται στην εθνικιστική φρενίτιδα που κυριαρχεί το 70% και πλέον του πληθυσμού.

Σε ότι αφορά τον κ. Τσίπρα δεν «πούλησε» τελικά τίποτα, όπως φοβόντουσαν οι αντίπαλοί του. Υπό την έννοια ότι δεν δέχθηκε (ακόμα) τίποτα, και έθεσε σοβαρούς όρους για τον αλυτρωτισμό για να συναινέσει σε λύση του προβλήματος.

«Δεν θέλουμε», είπε, «να λύσουμε μόνο το θέμα του ονόματος, πρέπει πρώτα να αντιμετωπίσουμε τον αλυτρωτισμό».

«Με τον Ζάεφ», συνέχισε, «έχουμε την επιθυμία να αντιμετωπίσουμε τις υπαρκτές διαφορές μας με υπευθυνότητα».

Ο κ. Τσίπρας δήλωσε δημόσια ότι αν δεν εξευρεθεί λύση στο σύνολο των ανοικτών θεμάτων, δεν θα προχωρήσει η ευρωπαϊκή πορεία και η ένταξη στο ΝΑΤΟ που επιθυμεί η γειτονική χώρα.

Ήταν απόλυτος ότι τα όνειρα των Σκοπίων για ένταξη στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. περνούν από την Αθήνα, κάτι που είναι απόλυτα κατανοητό στον κ. Ζάεφ και στους ξένους πάτρωνες του, όπως ο Τζόρτζ Σόρος.

Βεβαίως, ο κ. Τσίπρας -όπως έπραξε και στη συνέντευξή του στο Έθνος της Κυριακής- ανακοίνωσε ότι «πρέπει να συμφωνήσουμε σε μια σύνθετη ονομασία με ισχύ έναντι όλων». Αυτό σημαίνει ότι αποδέχεται και τη λέξη Μακεδονία στη νέα ονομασία της γειτονικής χώρας, που έχουν κλέψει οι Σκοπιανοί εδώ και 26 χρόνια.

Αυτό είναι πρόβλημα. Διότι το πρόβλημα αφορά την ιστορία, όχι την πολιτική και τη διπλωματία. Ο πρωθυπουργός πρέπει να ξαναδεί το θέμα, διότι εάν αποδεχθεί όνομα που φέρει τη λέξη «Μακεδονία», θα θυμώσει μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού, που δεν συμφωνεί μαζί του.

Πολλοί άνθρωποι πιστεύουμε ότι ο κ. Τσίπρας πρέπει να παλαίψει και να επιλύσει θετικά για την Ελλάδα το πρόβλημα που δημιούργησαν οι ανιστόρητοι Σκοπιανοί. Μπορεί να τα καταφέρει. Είναι τυχερός διότι οι Σκοπιανοί έχουν βρεθεί σε μία δυσάρεστη κατάσταση, που δημιούργησαν οι ίδιοι. Δεν πρέπει να γίνει όχημα η Ελλάδα για να επιλύσουν οι Σκοπιανοί τα εσωτερικά τους προβλήματα. Όπως πολύ σωστά τόνισε ο Έλληνας Πρωθυπουργός, πρέπει πρώτα να αντιμετωπιστεί ο αλυτρωτισμός, που αποτελεί απειλή για την Ελλάδα.

Σίγουρα οι Σκοπιανοί δεν δύνανται να αντιπαρατεθούν στρατιωτικά με την Ελλάδα, ακόμα και αν τους στηρίξουν οι Τούρκοι, που αύξησαν την επιρροή τους στα Σκόπια. Όμως, μία κακή λύση του προβλήματος θα μπορούσε να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου για την Ελλάδα, σε επίπεδο αποζημιώσεων. Πρόκειται για σοβαρό ζήτημα, το οποίο πρέπει να αντιμετωπιστεί.

Οι χιλιάδες που μαζεύτηκαν την Κυριακή στη Θεσσαλονίκη, δεν ήταν ούτε ακροδεξιοί, πόσο μάλλον ούτε χρυσαυγίτες, αν και η Χ.Α. «καπέλωσε» το συλλαλητήριο και γι’ αυτό φέρουν ευθύνη οι οργανωτές.

Οι διαδηλωτές στη συμπρωτεύουσα απλά αγαπούν την Ελλάδα και ένοιωσαν την ανάγκη να το δείξουν. Δεν χρειάζεται, λοιπόν, να τους κολλάμε «ταμπέλες» και ταυτότητες.

Ο κ. Τσίπρας θα μπορούσε να «πατήσει» πάνω στην οργή του ελληνικού λαού και να «κτίσει» βήμα με βήμα την διαπραγματευτική τακτική του. Φοβάμαι πως δεν θα μπορέσει να ορθοποδήσει ως πρωθυπουργός της Ελλάδας εάν χάσει το όνομα της Μακεδονίας από τα …τσικό των Σκοπίων. Σε μία εποχή κατά την οποία η χώρα εξέρχεται των μνημονίων, το τελευταίο που χρειάζεται είναι μία πολιτική και κοινωνική αναταραχή.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Η Νέα Δημοκρατία έχασε το πλεονέκτημα της “αυτοσυγκράτησης” και της “υπευθυνότητας” με την απόφασή της να επιλέξει την σκληρή γραμμή ελπίζοντας σε πολιτικά οφέλη. Για να κερδίσει η χώρα τη μάχη της ονομασίας και να προστατεύσει το όνομα της Μακεδονίας, απαιτείται ενότητα στο στόχο. Αυτή η ενότητα πήγε …περίπατο.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Έσφαλλε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης με την τοποθέτησή του. Δεν είχε κανένα, μα κανένα λόγο, τη στιγμή που διαπραγματευόταν ο Πρωθυπουργός στο Νταβός, να ρίξει την “τορπίλλη” του. Πολλοί, όχι άδικα, σκέφθηκαν ότι στο μυαλό του είχε τη “Βόρεια Κύπρο”. Άλλοι είπαν πως απλά εκστόμισε αυτό που …σκεφτόταν. Δυστυχώς αφήνει τη γλώσσα του και πάει περίπατο, όπως και τις προάλλες που χάρισε …ΑΟΖ στο παράνομο ψευδοκράτος των κατεχομένων.

Πηγή: http://mignatiou.com/2018/01/i-ellada-den-prepi-na-chasi-apo-ta-tsiko-ton-skopion-to-thema-afora-tin-istoria-mas/

Το θέμα της ονομασίας: Στη σκακιέρα των Βαλκανίων, εξετάσεις δίνουν οι Αμερικανοί, όχι η Ελλάδα…

Matthew Nimetz (centre), Personal Envoy of the Secretary-General for the talks between Greece and the former Yugoslav Republic of Macedonia, speaks to journalists on the status of discussions on the “name” issue between the two nations. UN Photo Mark Garten

Του Βασίλη Κοψαχείλη*

Το ζήτημα της ονομασίας της πΓΔΜ δεν είναι ένα διμερές πρόβλημα μεταξύ Σκοπίων και Αθήνας. Είναι πολύ ευρύτερο και η έκβασή του θα κρίνει τον ανταγωνισμό μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας για τον έλεγχο των Βαλκανίων.

Τυχόν αποτυχία δεν θα πρέπει να χρεωθεί στην Αθήνα, διότι έχουμε υπερβεί κάθε όριο ανοχής προκειμένου να υπάρξει «λύση» του ζητήματος ενόψει της προσδοκίας σταθεροποίησης και ανάπτυξης των Βαλκανίων, στόχος δηλαδή που δυνητικά εξυπηρετεί οπωσδήποτε και τα Ελληνικά συμφέροντα.

Τυχόν αποτυχία – και αποτυχία θα είναι μια μη επωφελής για τα ελληνικά συμφέροντα λύση – θα βαραίνει αποκλειστικά τον Αμερικανικό παράγοντα, που παρότι σήμερα στην Ουάσιγκτον υπάρχει μία νέα κυβέρνηση που φέρεται να επιδιώκει ρήξεις με το «κακό παρελθόν», εντούτοις εμμένει, έστω και παθητικά, να προωθεί κακοφορμισμένες συνταγές και αμφιλεγόμενους διαμεσολαβητές.

Η εμμονή αυτή πληρώνεται ακριβά, αφού τουλάχιστο σε επίπεδο δημόσιας διπλωματίας, η Μόσχα κεφαλαιοποιεί, παίζοντας με την ιστορία των λαών της περιοχής, το πολιτικό τους μέλλον και το μέλλον του Αμερικανικού παράγοντα στα Βαλκάνια!

Πολύπλοκο σκηνικό

 Αντίθετα από την διάχυτη πεποίθηση ότι η όλη φασαρία επίσπευσης της λύσης του «Μακεδονικού» αφορά την βιασύνη των ΗΠΑ να εντάξουν την πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ τον φετινό Ιούλιο, η πραγματικότητα πιθανότατα είναι διαφορετική. Είναι πολύ πιθανό οι εξελίξεις στα Σκόπια να αντανακλούν στις εξελίξεις στο Κόσσοβο. Κοινός παρανομαστής και στις δύο περιπτώσεις είναι το Αλβανόφωνο στοιχείο. Ενδεχομένως λοιπόν, και πίσω από όσα δηλώνονται δημόσια, ο Αμερικανικός παράγοντας να θέλει να δώσει ένα όνομα-δώρο στη μειονότητα των Αλβανοφώνων της πΓΔΜ, που δεν θέλουν τη λέξη Μακεδονία ή παράγωγό της, και να το ανταλλάξει με υποχωρήσεις της πλειοψηφίας των Αλβανοφώνων στο Κόσσοβο, προκειμένου να ικανοποιηθεί εκεί η Σερβική μειονότητα, προσβλέποντας έτσι σε στενότερη συνεργασία Ουάσιγκτον – Βελιγραδίου και απομάκρυνσης της Σερβίας από την σφαίρα επιρροής της Μόσχας.

Μία δολοφονία και δηλώσεις που φωτογραφίζουν το διακύβευμα…

Τουλάχιστο τρία γεγονότα έρχονται τις τελευταίες μέρες να ενισχύσουν το παραπάνω ενδεχόμενο. Η δολοφονία του μετριοπαθούς Σέρβου πολιτικού του Κοσσόβου, Όλιβερ Ιβάνοβιτς, στις 16 Ιανουαρίου, η εσπευσμένη επίσκεψη του Σέρβου Προέδρου, Αλεξάντερ Βούτσιτς, στη Μόσχα, και οι δηλώσεις του έμπειρου Ρώσου υπουργού εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ για το «Μακεδονικό».

Ο Όλιβερ Ιβάνοβιτς ήταν μετριοπαθής πολιτικός στο Βόρειο Κόσσοβο, που αν και δεν αναγνώριζε την ανεξαρτησία του Κοσσόβου από την Σερβία, εντούτοις πίστευε σθεναρά στην ανάγκη απογαλακτισμού της Σερβικής μειονότητας του Κοσσόβου από τις τοξικές παρεμβάσεις του Βελιγραδίου και των συμμάχων τους. Παράλληλα, έδινε ιδιαίτερη σημασία στην ομαλή διαβίωση των Σέρβων εντός του Κοσσυφοπεδίου, αναγνωρίζοντας το επικίνδυνο των συνθηκών για την Σερβική μειονότητα. Ήταν οπαδός της πολιτικής σταθερότητας και πάνω από όλα ρεαλιστής, δηλαδή εμπόδιο σε όσους πίσω από εθνικιστικές κορώνες και όξυνση, εκμεταλλεύονταν την μειονότητα και παράλληλα προωθούσαν κάθε μορφή εγκληματικών συμφερόντων στην περιοχή. Η δολοφονία του αφήνει την Σερβική μειονότητα του Κοσσόβου χωρίς μετριοπαθή φωνή, γεγονός που θα ενισχύσει ένθεν και ένθεν τα άκρα!

Η εσπευσμένη επίσκεψη του Σέρβου Προέδρου, Αλεξάντερ Βούτσιτς, στη Μόσχα είναι το δεύτερο στοιχείο που υποδηλώνει πως κάποια σχέση υφίσταται μεταξύ των εξελίξεων στο «Μακεδονικό» και των εξελίξεων στο Κόσσοβο. Μάλιστα, σε δηλώσεις του ο Σέρβος πρόεδρος έσπευσε να καλέσει τη Ρωσία να έχει ενεργό συμμετοχή στις διαπραγματεύσεις για το Κοσσυφοπέδιο, αν θελήσουν αντίστοιχα οι ΗΠΑ να έχουν παρουσία σε αυτές – πρόταση που έγινε αμέσως αποδεκτή από τη Μόσχα. Παράλληλα, ο κ. Βούτσιτς υπέγραψε ευνοϊκή ενεργειακή συμφωνία με τη Ρωσία όπου μελλοντικά θα δίνεται η δυνατότητα μέσα από το υφιστάμενο δίκτυο φυσικού αερίου της Σερβίας να εξάγεται στην Ευρώπη Ρωσικό αέριο.

Τέλος, είναι συνεχείς οι δηλώσεις του Ρώσου ΥΠΕΞ, Σεργκέι Λαβρόφ, που μάλιστα εμφανίζεται να υποστηρίζει τα Ελληνικά συμφέροντα – άσχετα αν η χώρα του πρώτη και καλύτερη αναγνώρισε τα Σκόπια ως Μακεδονία – να μην προχωρήσει η Ελλάδα σε «λύση» του ονόματος και μπουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ. Εκτός του ότι οι ΗΠΑ θα έχουν κερδίσει ακόμη μια κίνηση (μετά το Μαυροβούνιο) στην Βαλκανική σκακιέρα έναντι της Ρωσίας, αυτό που φοβάται ο έμπειρος Λαβρόφ είναι το «έπαθλο» Σερβία, μετά τη χαμένη υπόθεση καλλιέργειας παλλαϊκού κινήματος γεω-στρατηγικού αναπροσανατολισμού της Ελλάδος προς το «ξανθό γένος»…

Αλήθεια, θα είχε πολύ ενδιαφέρον να μαθαίναμε τι θα ήταν διατεθειμένη να μας δώσει η Μόσχα προκειμένου να μην συμφωνούσαμε σε «λύση» του «Μακεδονικού» και να μπλοκάραμε έτσι την είσοδο τους στο ΝΑΤΟ. Όπως αντίστοιχο ενδιαφέρον θα είχε να μαθαίναμε κάτι ανάλογο και από την Αμερικανική πλευρά! Γιατί, από φοβέρες χορτάσαμε ως λαός, για τις κυβερνήσεις μας δεν ξέρω…

Το διακύβευμα…

Το διακύβευμα είναι ο έλεγχος των Βαλκανίων! Η κόντρα ΗΠΑ – Ρωσίας είναι σε πλήρη εξέλιξη, συγκοινωνούντα δοχεία τα Σκόπια με το Κόσσοβο, σταθερός παράγοντας το αλβανόφωνο στοιχείο και έπαθλα η Ελλάδα και η Σερβία. Ο έλεγχος της Σερβίας εξασφαλίζει τον έλεγχο της Ευρώπης. Ο έλεγχος της Ελλάδας εξασφαλίζει τον έλεγχο της Ανατολικής Μεσογείου και των ενεργειακών κοιτασμάτων της. Έλεγχος και των δύο περιοχών εξασφαλίζει τον έλεγχο από την Ερυθρά Θάλασσα ως τη Μαύρη Θάλασσα και το Βερολίνο.

Ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι δεν έχουν δημόσια εκφραστεί το Βερολίνο, το Παρίσι και η Ρώμη. Περιμένουν να δουν την επόμενη κίνηση στη σκακιέρα…

Ο κ. Βασίλης Κοψαχείλης είναι Διεθνολόγος, Γεωστρατηγικός Αναλυτής. Είναι αρθρογράφος στο Liberal

Πηγή: http://mignatiou.com/2018/01/sti-skakiera-ton-valkanion-exetasis-dini-i-ouasigkton-ochi-i-athina/