Πανελλήνια Ομοσπονδία Μακεδόνων: «Η ΝΔ θα την πληρώσει ακριβά την κοροϊδία και τον εμπαιγμό του λαού»

orthodoxia-ellhnismos: 5 ΔΕΚ 2019

Την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Βόρειας Μακεδονίας ζήτησε από την Ε.Ε. ο Κυριάκος Μητσοτάκης, σε συνέντευξη που παραχώρησε στους «Financial Times». Έντονη η αντίδραση από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Μακεδόνων…

«Προδοσία» χαρακτήρισε τη συνολική μετεκλογική στάση της ΝΔ, ο πρόεδρος, Δημήτρης Γιουματζίδης, μιλώντας στο Sputnik.

Την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Βόρειας Μακεδονίας και της Αλβανίας ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Ένωση ο Κυριάκος Μητσοτάκης, σε συνέντευξη που παραχώρησε στη βρετανική εφημερίδα «Financial Times». «Ελπίζω ότι αυτό το λάθος θα διορθωθεί» σημείωσε, μεταξύ άλλων, ασκώντας κριτική στην πρόσφατη απόφαση της Γαλλίας να μπλοκάρει την ευρωπαϊκή διεύρυνση των χωρών των δυτικών Βαλκανίων.

Στο ίδιο πλαίσιο, παράλληλα, ο κ. Μητσοτάκης ερωτήθηκε για το ζήτημα της φερόμενης «ρωσικής παρέμβασης» στα δυτικά Βαλκάνια, δίνοντας την παρακάτω απάντηση: «Ήμουν ανήσυχος, είμαι ανήσυχος και θα.... συνεχίσω να είμαι ανήσυχος. Γι’ αυτό νομίζω ότι η απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (σ.σ. μπλόκο στην ένταξη των Σκοπίων) θα πρέπει να αναθεωρηθεί το 2020».

Έντονη η αντίδραση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων. «Κορόιδευαν συνειδητά τον ελληνικό λαό, μόνο και μόνο για να αποσπάσουν την ψήφο του, ώστε να γίνει ο Μητσοτάκης πρωθυπουργός και τα στελέχη της ΝΔ βουλευτές», δήλωσε ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων, Δημήτρης Γιουματζίδης, σχολιάζοντας στο Sputnik, όσα είπε ο πρωθυπουργός στη συνέντευξή του.

Ο κύριος Γιουματζίδης, μάλιστα, έκανε λόγο για προδοσία του ελληνικού λαού από την κυβέρνηση της ΝΔ, στηλιτεύοντας τη μετεκλογική αλλαγή στη στάση της όσον αφορά στη Συμφωνία των Πρεσπών.

«Η συνέντευξη στους Financial Times είναι η κορυφή του παγόβουνου. Πρέπει να ξεκινήσουμε μελετώντας τις προεκλογικές δηλώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη, για να διαπιστώσουμε την πολιτική που ακολούθησε ο πρωθυπουργός, πριν φτάσουμε στο σημερινό σημείο.

Προεκλογικά βασίστηκε σε δύο πυλώνες: αφενός, ότι η συμφωνία είναι κακή, αλλά δεν μπορούμε να την αλλάξουμε, και αφετέρου, ότι θα φροντίσουμε να τη βελτιώσουμε μόλις έρθουμε στην εξουσία.

Αποδεικνύεται περίτρανα ότι δεν εννοούσαν τίποτα. Κορόιδευαν συνειδητά τον ελληνικό λαό, μόνο και μόνο για να αποσπάσουν την ψήφο του», είπε χαρακτηριστικά ο κύριος Γιουματζίδης.
«Ο ελληνικός λαός συνειδητοποιεί το μέγεθος της προδοσίας»

«Αισθανόμαστε όλοι κυριολεκτικά προδομένοι. Όλος ο ελληνικός λαός αισθάνεται προδομένος, όχι μόνο οι Μακεδόνες. Μιλάμε για μετεκλογική αλλαγή στάσης από τον πρωθυπουργό και από τα στελέχη του. Επιπλέον, δεν έκαναν απολύτως τίποτα προς την βελτίωση αυτής της κακής, όπως την έλεγαν, Συμφωνίας.

Σήμερα, πια, η ελληνική εξωτερική πολιτική διατρανώνει με κάθε τρόπο ότι στηρίζει την πορεία του γειτονικού κράτους προς την Ε.Ε. Πώς είναι δυνατόν; Ενώ θεωρείς ότι η Συμφωνία που έχεις συνάψει είναι κακή; Πού είναι οι εξαγγελίες για αλλαγές στη Συμφωνία; Έχουμε φτάσει να στηρίζουμε, με κάθε τρόπο και χωρίς κανέναν αστερίσκο, την πορεία του γειτονικού κράτους προς την ΕΕ.

Ο κόσμος έχει αρχίσει να συνειδητοποιεί το μέγεθος της προδοσίας που συνεχίζει να κάνει η ΝΔ, και ο Κυριάκος Μητσοτάκης και τα στελέχη της, σε συνέχεια της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Προδοσία δεν διέπραξαν μόνο αυτοί που ψήφισαν υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών, αλλά και αυτοί που την εφαρμόζουν χωρίς την παραμικρή προσπάθεια αλλαγής, βελτίωσης ή, κατά την άποψή μας, κατάργησής της.

Είναι απαράδεκτο που η κυβέρνηση της ΝΔ έχει γίνει ο μεγαλύτερος υποστηρικτής του γειτονικού κράτους διεθνώς. Η Βουλγαρία, αντίθετα, έχει κρατήσει πολύ πιο συνετή πολιτική, προσπαθώντας να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά της. Εμείς ξεχάσαμε τα πάντα και κάνουμε μόνο ό,τι συμφέρει τους Γερμανούς και τους Αμερικάνους», σχολίασε ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων.

Έρχονται νέες κινητοποιήσεις: «Ο κόσμος βράζει»

Σύμφωνα με τον κύριο Γιουματζίδη, τα συλλαλητήρια που έγιναν τα τελευταία χρόνια, ενάντια στη Συμφωνία των Πρεσπών, ήταν πολύ μεγάλα και ενδεικτικά της διάθεσης του κόσμου. «Το μήνυμα το έχουμε στείλει με τα συλλαλητήρια. Τώρα, στο δια ταύτα, πρέπει να ακούσουμε αυτούς που υποτίθεται ότι μας στήριζαν στα συλλαλητήρια, να έρθουν να μιλήσουν μαζί μας.

Να ακολουθήσουν όσα έλεγαν προεκλογικά. Προσπαθούμε με διάφορους τρόπους να ενημερώσουμε τον κόσμο, να τον κινητοποιήσουμε και σχεδιάζουμε κι άλλες ενέργειες πάνω στο θέμα. Δεν θα το αφήσουμε να περάσει έτσι».

Και συμπλήρωσε:
«Μετά τις εκλογές, ξεκινήσαμε επαφές με υψηλόβαθμα στελέχη της ΝΔ, είδαμε κομματικά στελέχη, βουλευτές, υπουργούς και υφυπουργούς της Μακεδονίας. Πλησιάσαμε όλους τους δήθεν, καθώς φάνηκε, πατριώτες της περιοχής της Μακεδονίας, όπου θέσαμε όλους αυτούς τους προβληματισμούς μας.

Μας διαβεβαίωναν ότι θα κάνουν τα πάντα προκειμένου να επιβάλλουμε τις θέσεις μας, προς το συμφέρον του μακεδονικού ελληνισμού. .. Πού είναι αυτές οι δεσμεύσεις; Επιπλέον, προ διμήνου, στείλαμε επισήμως ένα έγγραφο στον πρωθυπουργό, ζητώντας συνάντηση μαζί του, προκειμένου να εκφράσουμε τις απόψεις μας.   Η Πανελλήνια Ομοσπονδία εκπροσωπεί συνολικά 90 συλλόγους Μακεδόνων, και είμαστε οι άμεσα ενδιαφερόμενοι. Ο κύριος Μητσοτάκης αρνείται εδώ και δύο μήνες να μας δεχτεί. Μας προσβάλει, μας στεναχωρεί και μας προβληματίζει.

Εάν θεωρούν ότι ξεπέρασαν τις δυσκολίες που είχαν πολιτικά κι ότι ο κόσμος ξέχασε τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις, πληροφορώ όλα τα στελέχη της ΝΔ ότι δεν κάνουν σωστούς υπολογισμούς. Ο κόσμος βράζει. Θα το πληρώσουν πολύ ακριβά, αν συνεχίσουν την πολιτική της κοροϊδίας και του εμπαιγμού του λαού».

«Ο Μητσοτάκης εφαρμόζει πλήρως τα συμφέροντα Γερμανίας και Αμερικής»

Ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων έκανε λόγο για ακομμάτιστο αγώνα που θα συνεχιστεί, απρόσκοπτα, υπέρ των δικαιωμάτων του μακεδονικού ελληνισμού.

«Δε θα σταματήσουμε να διεκδικούμε τα δικαιώματά μας, ως Ομοσπονδία Μακεδόνων. Είμαστε ακομμάτιστοι, που σημαίνει ότι δεν μας ενδιαφέρει ποιο κόμμα κυβερνά. Μέλημά μας είναι πρωτίστως να διασφαλίσουμε τα δικαιώματα του μακεδονικού ελληνισμού.

Εκλογές έγιναν και θα ξαναγίνουν, εμείς, όμως, δεν θα σταματήσουμε ποτέ», υπογράμμισε με νόημα.

Και κατέληξε:

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εφαρμόζει πλήρως τα συμφέροντα Γερμανίας και Αμερικής στα Βαλκάνια, παραβλέποντας τα συμφέροντα της Ελλάδας. Λειτουργεί ως εκπρόσωπος αυτών των ξένων χωρών στα Βαλκάνια.

ΠΗΓΗ: orthodoxia-ellhnismos

Το μυστικό του Κυριάκου Μητσοτάκη για τη συμφωνία των Πρεσπών - Γιατί δεν την καταγγέλλει

Πηγή: ΠΑΠΑΝΙΚΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ/ΙΝΤΙΜΕ

Newsroom , CNN Greece

12:50 Σάββατο, 16 Νοεμβρίου 2019 

Καλύτερα μια κακή Συμφωνία των Πρεσπών παρά νέες διαπραγματεύσεις για μια νέα ή ακόμη και για καμία συμφωνία ανάμεσα στις δύο χώρες: Αυτό φαίνεται να είναι το δόγμα του Κυριάκου Μητσοτάκη απέναντι στις διαμαρτυρίες εκείνων που περίμεναν ότι ως πρωθυπουργός θα κατήγγειλε τη συμφωνία και θα αποχωρούσε από το διάλογο με τη Βόρεια Μακεδονία. 

Η προσέγγιση του πρωθυπουργού δεν είναι λάθος, καθώς στη διπλωματία ισχύει ο άγραφος κανόνας που λέει πως κάτι που παύει να υπάρχει, στην συνέχεια δεν επανέρχεται με ευνοϊκότερους όρους, αλλά με δυσμενείς. Και για αυτό το λόγο ο κ. Μητσοτάκης δεν θέλει μέχρι στιγμής να επαναφέρει στο τραπέζι μια νέα συμφωνία γιατί κάτι τέτοιο προκαλεί αναταράξεις αφενός στις ευρωπαϊκές ισορροπίες, αφετέρου στα γεωπολιτικά συμφέροντα μεγάλων και διεθνών δυνάμεων.  

Έτσι ο κ. Μητσοτάκης προτιμά να τον κατηγορούν ότι έκανε κυβίστηση στο θέμα της συμφωνίας - για την οποία άλλα έλεγε προεκλογικά και άλλα πράττει μετεκλογικά - παρά να διυλίσει τον «κώνωπα» και να αρχίσει από την αρχή νέες διαπραγματεύσεις ανάμεσα στον ίδιο και τον Ζόραν Ζαεφ.

Άλλωστε, φάνηκε κάτι τέτοιο κατά τη συνάντηση που είχε με τον ομόλογό του της γειτονικής χώρας στο περιθώριο της εκδήλωση του ΣΕΒ Βόρειας Ελλάδας που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη, όταν σύμφωνα με το Μέγαρο Μαξίμου, του επανέλαβε την κριτική του στη συμφωνία των Πρεσπών, τονίζοντας παράλληλα ότι από τη στιγμή που η συγκεκριμένη συμφωνία δεσμεύει τις δύο χώρες και είναι προϋπόθεση για την ευρωπαϊκή πορεία της Βόρειας Μακεδονίας, θα πρέπει να εφαρμοστεί ώστε να αποφευχθούν ενέργειες που συντηρούν την ένταση.

Από την πλευρά του πρωθυπουργού της Βόρειας Μακεδονίας, εκφράστηκε η άποψη ότι θα πρέπει οι δύο χώρες να μην έχουν αντιπαλότητα και για αυτό το λόγο ζήτησε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη να επισκεφθεί τη χώρα του. Ωστόσο, εκείνο που «καίει» τον Σκοπιανό πρωθυπουργό είναι η ενταξιακή πορεία της χώρας του στην Ε.Ε και για αυτό το λόγο ζήτησε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη να μεσολαβήσει κυρίως προς την πλευρά του Μακρόν - ο οποίος είχε θέσει και το βέτο - ώστε να υποχωρήσει.

«Προφανώς είμαστε πολύ απογοητευμένοι από το αποτέλεσμα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για το πάγωμα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Αλλά με ενθάρρυνε ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης διότι μου υποσχέθηκε και μου εξήγησε ότι θέλει να μας βοηθήσει. Θα μιλήσει σε ευρωπαίους ηγέτες και στον πρόεδρο Μακρόν γιατί η Γαλλία με την Ελλάδα έχουν διαχρονικά πολύ καλές σχέσεις», είπε ο κ. Ζάεφ μετά τη συνάντηση που είχε με τον Έλληνα πρωθυπουργό.

Είναι φανερό ότι ο κ. Μητσοτάκης αναλαμβάνει έναντι του κ. Ζάεφ να πείσει τον πρόεδρο Μακρόν να κάνει πίσω και να άρει το βέτο ώστε να προχωρήσουν οι διαδικασίες ένταξης των Δυτικών Βαλκανίων στην Ευρώπη. Κάτι τέτοιο βέβαια περνά και μέσα από την Γερμανία και για αυτό ενδεχομένως ο κ. Μητσοτάκης συνομίλησε και με την Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ πέραν του προσφυγικού ζητήματος,  διότι εδώ γίνεται και το εξής: 

Η προσπάθεια του Γάλλου προέδρου να κερδίσει το έδαφος που χάνει η Γερμανία, έχει ως αποτέλεσμα να διαταράσσονται οι εύθραυστες ισορροπίες και ο χάρτης των Βαλκανίων να επανασχεδιάζεται με βάση τους νέους συσχετισμούς. Και επειδή αυτή την ώρα Μακρόν και Μέρκελ ανταγωνίζονται για το ποιος θα έχει στη νέα εποχή το πάνω χέρι στην Ευρώπη, τα Δυτικά Βαλκάνια είναι μια από τις περιοχές που «διεκδικούνται» από τις δύο ευρωπαϊκές χώρες. 

Σε αυτό το σκληρό πάζλ ο κ. Μητσοτάκης –τουλάχιστον φανερά– δεν θέλει να πάρει θέση διότι πολιτικά είναι πιο κοντά στην κ. Μέρκελ και λόγω του ΕΛΚ, αλλά χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι και απέναντι στον Γάλλο πρόεδρο στον οποίο, όπως υποσχέθηκε στον Σκοπιανό πρωθυπουργό, θα μεσολαβήσει για το ξεπάγωμα των ενταξιακών διαδικασιών των Δυτικών Βαλκανίων .

Επιπλέον, ρόλο παίζει και ο Αμερικανός πρέσβης στη χώρα μας Τζέφρι Πάιατ που στηρίζει την ευρωπαϊκή προοπτική της Βόρειας Μακεδονίας για αυτό και από την αρχή ήταν θιασώτης της Συμφωνίας των Πρεσπών που είχε υπογραφεί μεταξύ Τσίπρα και Ζάεφ.

ΠΗΓΗ: Newsroom , CNN Greece

Μπακογιάννη: «Αν ακυρωθεί η Συμφωνία των Πρεσπών θα έχουμε μια ωρολογιακή βόμβα στα χέρια μας»

20:17 | 30 Οκτ. 2019

Με αιχμές προς την ευρωπαϊκή στάση αλλά και με σαφή μηνύματα προς το εσωτερικό της ΝΔ συνόδευσε η Ντόρα Μπακογιάννη την τοποθέτησή της για τις εξελίξεις που αφορούν την ευρωπαϊκή προοπτική της Βόρειας Μακεδονίας, μιλώντας στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής.

Όπως τόνισε η βουλευτής της ΝΔ και κορυφαίο στέλεχος του κόμματος, τα αποτελέσματα μια ενδεχόμενης διάλυσης της Συμφωνίας των Πρεσπών θα ήταν τα χειρότερα δυνατά. «Η Ελλάδα πρέπει να πρωτοστατήσει στην ιστορία αυτή (σημ: τη στήριξη της Συμφωνίας των Πρεσπών και της ενταξιακής πορείας της Βόρειας Μακεδονίας στην ΕΕ)», σημείωσε στέλνωντας μήνυμα έμμεσα και στην κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό, που έχουν περιοριστεί σε ρόλο παρατηρητή των κρίσιμων εξελίξεων. Είναι ενδεικτικό πως ο πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας Ζόραν Ζάεφ παρέκαμψε τον Κυριάκο Μητσοτάκη και ταξίδεψε για τη Ρώμη ώστε να συναντήσει τον Ιταλό ομόλογό του  Τζουζέπε Κόντε, ο οποίος έχει αναλάβει πρωτοβουλία για επανεκκίνηση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων και υπέρβαση του γαλλικού «βέτο».

Η Ντόρα Μπακογιάννη έκανε ακόμη λόγο για λαϊκισμό στην εξωτερική πολιτική, μια αναφορά που παραπέμπει σαφώς στον Αντώνη Σαμαρά. Αν και θέλοντας να υπερασπιστεί και την προεκλογική στάση του κόμματος, είπε πως η συμφωνία έχει δομικές αδυναμίες, ωστόσο συνεχίζοντας τα μηνύματα προς το εσωτερικό της ΝΔ και τους «μακεδονομάχους» του χώρου, υπογράμμισε πως αν η συμφωνία ακυρωθεί «θα καταλήξουμε να έχουμε μια ωρολογιακή βόμβα στα χέρια μας». «Η Ελλάδα πρέπει να πρωτοστατήσει σε αυτή την ιστορία, διότι αν δεν πρωτοστατήσουμε και δεν συνταχθούμε δυναμικά με όλους αυτούς που θέλουν να ξαναέρθει προς συζήτηση το θέμα πάρα πολύ γρήγορα (σημ: να προχωρήσει δηλαδή η ενταξιακή διαδικασία), θα καταλήξουμε έχοντας μια ωρολογιακή βόμβα στα χέρια μας».

«Θέλω να το έχω πει αυτό κύριε Πρόεδρε, και να με ακούει ο ελληνικός λαός, διότι ο λαϊκισμός στην εξωτερική πολιτική είναι εύκολη ιστορία, όταν γίνεται όμως κατά τρόπο ανεύθυνο, ενέχει και κινδύνους, δεν είναι μόνο μια λαϊκίστικη προσέγγιση», τόνισε απευθυνόμενη προς το προεδρείο της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας. 

«Καθησυχαστικός» για τις προθέσεις της κυβέρνησης εμφανίστηκε ο Νίκος Δένδιας, ιδιαίτερα μετά τις δηλώσεις του πρωθυπουργού της Βόρειας Μακεδονίας για τον κίνδυνο να «παγώσει» η Συμφωνία των Πρεσπών μετά το «μπλόκο» της Γαλλίας στην ενταξιακή πορεία της χώρας, μια κίνηση που έχει τις ρίζες της σε μια παρασκηνιακή Γαλλογερμανική σύγκρουση και χαρακτήριστηκε από την πλειονότητα των Ευρωπαίων ως «ιστορικό λάθος». Το ζήτημα θα συζητηθεί εκ νέου στη επόμενη Σύνοδο Κορυφής με τον Ζόραν Ζάεφ αλλά και τους ευρωπαίους αξιωματούχους να εκφράζουν την αισιοδοξία τους για μια λύση. 

«Στηρίζουμε την ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας και της Αλβανίας στην ΕΕ», είπε ο υπουργός Εξωτερικών στην Επιτροπή της Βουλής και συνέχισε: «Για εμάς το ζήτημα είναι η πλήρης και συνεπής εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών. ´Ηδη η Νέα Δημοκρατία από την εποχή που ήταν στην αντιπολίτευση είχε τοποθετηθεί για τα προβλήματα που κρίνει ότι υφίστανται στο κείμενο αυτής της συμφωνίας, όμως ξεκάθαρα έχουμε πει ότι μετά την ισχύ της συμφωνίας η χώρα είναι απολύτως υποχρεωμένη να την τηρήσει και αυτό κάνει ως κυβέρνηση».

Κατρούγκαλος: Σημαντική η αναγνώριση της πραγματικότητας, κάλλιο αργά παρά ποτέ!

Σχολιάζοντας τις δηλώσεις της Ντόρας Μπακογιάννη και του Νίκου Δένδια, ο τομεάρχης Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργος Κατρούγκαλος, δήλωσε πως «καλωσορίζουμε» την τοποθέτηση του υπουργού Εξωτερικών, σημειώνοντας πως «η πλήρης και συνεπής τήρηση της Συμφωνίας είναι σε αντίθεση με τη διγλωσσία πολλών άλλων κυβερνητικών στελεχών». «Χαιρετίζουμε και τη δήλωση της βουλευτού της ΝΔ, και πρώην ΥΠΕΞ, κας Ντ. Μπακογιάννη, με την οποία καλεί τον κ. Δένδια να πάρει πρωτοβουλίες για στήριξη της Συμφωνίας, παραδέχεται ότι ο λαϊκισμός ενέχει σοβαρούς εθνικούς κινδύνους και καταδικάζει τις φωνές που μιλούν για κατάργηση της Συμφωνίας», πρόσθεσε. 

«Ο κ. Μητσοτάκης που επένδυσε στον εθνολαϊκισμό και την υποκρισία, αντιτασσόμενος στη Συμφωνία των Πρεσπών, ανέχεται σήμερα όσους μιλούν για κατάργηση της Συμφωνίας και έχει αναγάγει την λογική της αδράνειας σε εξωτερική  πολιτική της χώρας, οφείλει να εξηγήσει τις θέσεις της Κυβέρνησης του. Πάντως, παρόλο που έχουμε χάσει το μέτρημα με τις κυβιστήσεις της ΝΔ στο συγκεκριμένο ζήτημα, είναι αναμφίβολα σημαντική η αναγνώριση της πραγματικότητας. Κάλλιο αργά παρά ποτέ», καταλήγει ο κ. Κατρούγκαλος. 

ΠΗΓΗ: tvxs.gr

«Η αξιοπιστία της ΕΕ θα κριθεί στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή και στη ΝΑ Μεσόγειο»

Δεύτερη ημέρα της 4ης Ευρωα - Αραβικής Διάσκεψης

EUROKINISSI/ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

30.10.2019, 17:27

Η αναβάθμιση της ευρωαραβικής ατζέντας οφείλει να αποτελέσει σημαντικό στόχο της επόμενης περιόδου, σημείωσε ο Αλ. Τσίρπας από το βήμα της 4ης Ευρω-αραβικής Διάσκεψη. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης σημείωσε ότι «στο επόμενο διάστημα σε μεγάλο βαθμό θα κριθεί τόσο η αξιοπιστία της ΕΕ όσο και η ικανότητα της Ελλάδας να υπερασπιστεί και να αξιοποιήσει όλες τις σημαντικές κατακτήσεις των τελευταίων ετών στην εξωτερική πολιτική που της έδωσαν μια νέα γεωπολιτική δυναμική στην περιοχή».

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, στρέφοντας το βλέμμα του στην Ευρωπαϊκή Ένωση εκτίμησε πως «η αξιοπιστία της «θα κριθεί στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή και στη ΝΑ Μεσόγειο» και προσθέτοντας πως «θα κριθεί από το αν θα καταφέρει να διασφαλίσει την ευρωπαϊκή προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων και άρα τη σταθερότητα στην περιοχή, αξιοποιώντας το ιστορικό βήμα της Συμφωνίας των Πρεσπών». Πρόσθεσε ότι «θα κριθεί στη Μέση Ανατολή από το αν θα έχει έναν ουσιαστικό ρόλο για την ειρήνη στη Συρία, αλλά και την δίκαιη επίλυση του Μεσανατολικού». Ακόμη, ότι «θα κριθεί στη ΝΑ Μεσόγειο από τη δυνατότητά της να επιβάλλει σε έναν κρίσιμο εταίρο της, την Τουρκία την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου».

Όσον αφορά στη χώρα, ο κ. Τσίπρας σημείωσε ότι «ταυτόχρονα θα κριθεί η ικανότητα της Ελλάδας να υπερασπιστεί και να αξιοποιήσει τις κατακτήσεις στην εξωτερική πολιτική». Συγκεκριμένα, ότι «θα κριθεί από το αν η νέα κυβέρνηση θα επιδείξει το αναγκαίο πολιτικό θάρρος να προστατεύσει το εθνικό κεκτημένο της Συμφωνίας των Πρεσπών, που με ανεύθυνο λαϊκισμό πολέμησε ως αντιπολίτευση». Συμπλήρωσε ότι η ικανότητα της να αξιοποιήσει αυτή τη δυναμική στην εξωτερική πολιτική, «θα κριθεί και από την οξυδέρκεια και την ικανότητα της εξωτερικής πολιτικής της σήμερα να αξιοποιήσει αυτές τις στρατηγικές συμμαχίες που έχουμε δημιουργήσει στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, μεταξύ άλλων και με πολύ σημαντικούς εταίρους του Αραβικού κόσμου».

Αλέξης Τσίπρας - Alexis Tsipras

✔@atsipras

https://twitter.com/atsipras

Οφείλουμε να συνεργαστούμε για την προώθηση της Ατζέντας 2030 για την βιώσιμη ανάπτυξη, την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και όλων των σημαντικών οικολογικών προκλήσεων της Μεσογείου. #EUArabWorldSummit

https://twitter.com/atsipras/status/1189477276670418946/photo/1 

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρθηκε επίσης στην αναγκαιότητα για ένα πλαίσιο ευρωαραβικής συνεργασίας κυρίως σε τέσσερις κρίσιμους τομείς.

Πρώτον, στη διπλωματία. Είπε ότι ο ευρωαραβικός διάλογος για θέματα ασφαλείας που εγκαινιάστηκε το 2015 πρέπει να αξιοποιηθεί. Να υπάρξει συνεργασία για την ειρήνη και σταθερότητα στη Συρία, τη Λιβύη, την Υεμένη και το Ιράκ, να υπάρξει διέξοδος για την περιοχή με πολιτικές λύσεις και αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και των αιτιών. Συνεργασία για επανέναρξη των συνομιλιών για το Μεσανατολικό με στόχο τη δίκαιη λύση στη βάση δύο κρατών που θα συνυπάρχουν με ασφάλεια. Με την ίδρυση ενός ανεξάρτητου, βιώσιμου Παλαιστινιακού κράτους επί τη βάσει των συνόρων του 1967, με πρωτεύουσα τα Ανατολικά Ιεροσόλυμα.

«Οφείλουμε», υπογράμμισε, «να στηρίξουμε δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού, πέρα και έξω από τη λογική του αναχρονιστικού θεσμού των εγγυήσεων και έξω από τη λογική της παρουσίας κατοχικών στρατευμάτων στο νησί».

Να στηρίζεται από κοινού το διεθνές δίκαιο ως βάση για την περιφερειακή ενεργειακή συνεργασία, τόνισε.

Δεύτερος τομέας της ευρωαραβικής συνεργασίας είναι η οικονομία, όπως είπε, με ιδιαίτερη έμφαση στους νέους τομείς καινοτομίας, έρευνας και ψηφιακής τεχνολογίας που συζητήθηκαν αυτές τις μέρες, αλλά και στις υποδομές, τον τουρισμό και την ενέργεια. Σχολίασε ότι και εδώ η παρακαταθήκη της Ελλάδας είναι ισχυρή ως αναδυόμενος κόμβος ενέργειας, μεταφορών και δικτύων, μιλώντας για τη σύνδεση των υποδομών με τα Βαλκάνια και τα σημαντικά εν εξελίξει ενεργειακά έργα. Αναφέρθηκε ακόμα και στις αραβικές επενδύσεις.

Τρίτος τομέας ο τομέας συνεργασίας που αφορά τη διαχείριση των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών και η αντιμετώπιση των αιτιών αυτού του φαινομένου. γες.

Ο τέταρτος τομέας συνεργασίας αφορά στην προώθηση της Ατζέντας 2030 για την βιώσιμη ανάπτυξη, την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και όλων των σημαντικών οικολογικών προκλήσεων της Μεσογείου.

ΠΗΓΗ: efsyn.gr

Ο Ρόλος της Ρωσίας στα Δυτικά Βαλκάνια στον 21ο Αιώνα (Μέρος Β’)

Μηνάς Στραβοπόδης: Μηνάς Στραβοπόδης απόφοιτος του τμήματος Διεθνών & Ευρωπαϊκών Σπουδών, μέλος της SAFIA και συντάκτης στην Off Line Post

·          

ASSOCIATED PRESS

Περιπτωσιολογικές μελέτες (Case Studies)

Αφού αναλύθηκε στο πρώτο μέρος της ανάλυσης το πλαίσιο, εντός του οποίου κινείται η Ρωσία στην περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων και αναλύθηκαν τα μέσα/εργαλεία άσκησης της εξωτερικής της πολιτικής, στο σημείο αυτό θα εξεταστεί η αποτελεσματικότητα των μέσων/εργαλείων αυτών μέσα από εμπειρικά παραδείγματα, πριν εξαχθούν τα τελικά  συμπεράσματα. Συγκεκριμένα, οι περιπτωσιολογικές μελέτες που επιλέχθηκαν από τον γράφοντα είναι τρεις: α) σχέσεις Ρωσίας-Σερβίας, β) σχέσεις Ρωσίας-Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας και γ) σχέσεις Ρωσίας-Βόρειας Μακεδονίας.

Ο ρόλος της Ρωσίας στην Σερβία

 

Η Σερβία λογίζεται ως ο πλέον αξιόπιστος σύμμαχος της Ρωσίας στην περιοχή, το γεγονός αυτό καθρεφτίζεται και στην σχέση της Σερβίας με το ΝΑΤΟ. Σαφέστατα, οι σχέσεις μεταξύ Σερβίας και ΝΑΤΟ είναι πολύ ευαίσθητες μετά την εμπλοκή του ΝΑΤΟ στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας. Το ΝΑΤΟ ήταν αυτό που εναντιώθηκε μαζί με τις υπόλοιπες γιουγκοσλαβικές δημοκρατίες, έναντι των βλέψεων και θέσεων της σημερινής Σερβίας. Έτσι, λοιπόν, το βεβαρυμμένο παρελθόν των δύο πλευρών έχει οδηγήσει την Σερβία πιο κοντά στην Ρωσία. Από την άλλη πλευρά η Ρωσία αξιοποίησε αυτό το παράθυρο ευκαιρίας στην περιοχή και σύναψε βαθιές φιλικές-συνεργατικές σχέσεις με την Σερβία. Η Σερβία αποτελεί τον ρωσικό μοχλό ισχύος στα Δυτικά Βαλκάνια, είναι το κράτος, που επιτρέπει στην Ρωσία την μονιμοποίηση της παρουσίας της στην περιοχή.

Ήδη από τις αρχές του 21ου αιώνα, η Ρωσία απέσυρε τα ειρηνευτικά στρατεύματα από τις περιοχές της Βοσνίας και του Κοσσυφοπεδίου. Η αλλαγή της πολιτικής της Ρωσίας φαίνεται και από την στήριξη που παρέχει στις θέσεις της Σερβίας σχετικά με την περιοχή του Κοσσυφοπεδίου.[1]

Πέραν όμως της κοινής θέσης στο ανωτέρω ζήτημα, η Ρωσία έχει συνάψει μια πολυδιάστατη στρατηγική σχέση με την Σερβία. Μέρος της στρατηγικής αυτής αποτελεί και η διπλωματία μέσω τραπεζών. Συγκεκριμένα το είδος αυτής της διπλωματίας παρέχει χρηματοδότηση ειδικού τύπου στον σερβικό πρωτογενή τομέα, ενώ παράλληλα προωθούνται οι εξαγωγές στην Ρωσία.

Μία ακόμη ενέργεια που αποδεικνύει την στήριξη της Ρωσίας στην Σερβία και στον οικονομικό τομέα, πέρα από την ανωτέρω ενέργεια, σημειώνεται το 2012-13, όταν  η Ρωσία διέσωσε την σερβική οικονομία από την πτώχευση, ξεπληρώνοντας σερβικά χρέη της τάξεως του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ. Επιπρόσθετα, έχουν διενεργηθεί διαπραγματεύσεις για ρωσικές επενδύσεις σε 71 σερβικά έργα, που αγγίζουν τα 7 δις ευρώ. Τέλος, με ρωσική χρηματοδότηση η Σερβία προχωράει σε έργα εκσυγχρονισμού των υποδομών της, κυρίως του σιδηροδρομικού δικτύου. Η ρωσική αυτή χρηματοδότηση είναι της τάξεως των 800 εκατομμυρίων ευρώ.

Εκτός από την άμεση στήριξη και χρηματοδότηση που παρέχει το ίδιο το κράτος της Ρωσίας στην Σερβία, σημαντικό ρόλο σε αυτή την στρατηγική σχέση διαδραματίζει και η εταιρεία Gazprom, η οποία είχε αναλάβει την κατασκευή του αγωγού South stream, ο οποίος θα διαπερνούσε την Σερβία, ωστόσο το σχέδιο αυτό απέτυχε, όμως ενδέχεται να αντικατασταθεί από την επέκταση του Turkish Stream, ο οποίος επίσης ενδέχεται να διαπερνά την Σερβία και άρα η κατασκευή του αγωγού να μην αποτύχει πλήρως. Ταυτοχρόνως, η Gazprom έχει προχωρήσει στην αγορά των μετοχών του σερβικού ενεργειακού κολοσσού NIS, ενισχύοντας την επιρροή της Μόσχας στην περιοχή.

Η στρατηγική σχέση των δύο κρατών δεν είναι μόνο οικονομική. Το 2011 δημιουργείται στην επικράτεια της Σερβίας το «Περιφερειακό Ανθρωπιστικό Κέντρο». Βασικός ρόλος του κέντρου αυτού είναι η πρόληψη ενάντια στις φυσικές καταστροφές, όταν αυτές προκύψουν. Ωστόσο, η σημαντικότητα του κέντρου αυτού έγκειται στο γεγονός ότι τα κράτη της Δύσης κατηγόρησαν τόσο την Σερβία, όσο και την Ρωσία πως δεν πρόκειται για ανθρωπιστικό κέντρο, αλλά για ρωσική στρατιωτική βάση στην σερβική επικράτεια. Παρόλα αυτά κάτι τέτοιο δεν έχει προς το παρόν αποδειχθεί.

Ένα άλλο σημαντικό γεγονός είναι ότι από το 2013 η Σερβία αποτελεί παρατηρητής (καθεστώς παρατηρητή)  στον Οργανισμό Συλλογικής Ασφάλειας (CSTO), που επί της ουσίας πρόκειται για το αντίπαλο δέος του ΝΑΤΟ. Το γεγονός αυτό έρχεται λίγο αργότερα να συμπληρώσει μια 15ετής συμφωνία για στρατιωτική συνεργασία των δύο κρατών. Στο πλαίσιο της συμφωνίας αυτής γίνεται και προσπάθεια από κοινού παραγωγής οπλικών συστημάτων. Παράλληλα, πραγματοποιούνται και κοινές στρατιωτικές ασκήσεις των δύο χωρών (π.χ. Slavic Brotherhood το 2016).

Αυτή η αναβάθμιση των σχέσεων μεταξύ Ρωσίας και Σερβίας προκαλεί φόβο και ανασφάλεια και άρα δίλημμα ασφαλείας στα γειτονικά κράτη, ιδίως δε στη Βοσνία. Το δίλημμα ασφαλείας οδηγεί κατά συνέπεια τα άλλα γειτονικά κράτη στη εμβάθυνση των σχέσεων τους με την Δύση και το ΝΑΤΟ.

Ο ρόλος της Ρωσίας στην Βοσνία/Ερζεγοβίνη (Σερβική Δημοκρατία της Βοσνίας)

 

Μπορεί η Ρωσία να έχει την καλύτερη στρατηγική σχέση με την Σερβία στην περιοχή, ωστόσο η παρουσία της δεν σταματά εκεί. Ένα κράτος στο οποίο έχει η Ρωσία έντονη παρουσία είναι η Βοσνία Ερζεγοβίνη[2] και πιο συγκεκριμένα στην μία από τις τρεις Δημοκρατίες που συγκροτούν την Βοσνία/Ερζεγοβίνη, την Σερβική Δημοκρατία της Βοσνίας (ΣΔΒ).

Η Ρωσία προσπαθεί να εκμεταλλευτεί αυτή την ιδιόμορφη κατάσταση του κράτους της Βοσνίας, για να προκαλέσει ρήγμα, ακόμα και διάσπαση της Βοσνίας, ούτως ώστε να μπορεί να ασκήσει όσο το δυνατόν περισσότερη επιρροή. Η αποσταθεροποίηση της περιοχής είναι ένας παράγοντας που ευνοεί τις βλέψεις της Ρωσίας και όποτε αναδυθεί τέτοιου είδους ευκαιρία, η Ρωσία προσπαθεί να την αξιοποιήσει όσο το δυνατόν περισσότερο. Έτσι, εντός της Βοσνίας, η Ρωσία υποστηρίζει τις θέσεις της ΣΔΒ για να εντείνει την διάσταση απόψεων μεταξύ των βοσνιακών Δημοκρατιών.

Όσον αφορά στην σχέση που έχουν τα δύο μέρη στον οικονομικό τομέα, η Ρωσία παραχώρησε δάνειο στην ΣΔΒ της τάξεως των 270 εκατομμυρίων για την κάλυψη ελλείμματος που είχε η ΣΔΒ, προκειμένου να μην χρειαστεί να ανανεωθεί η δανειακή σύμβαση που ήδη υπήρχε με το ΔΝΤ και άρα να περιοριστεί η δυτική επιρροή στην περιοχή. Επιπρόσθετα, είναι πολύ σημαντική η παρουσία της εταιρείας Zarubezhneft στον ενεργειακό τομέα. Οι πιο σημαντικές ενέργειες της εταιρείας αυτής είναι οι εξής: α) απόκτηση του διυλιστηρίου πετρελαίου και το εργοστάσιο παραγωγής ελαίου κινητήρα, τα οποία είναι στρατηγικής σημασίας καθώς είναι τα μοναδικά που διαθέτει η χώρα, β) εξαγορά του τοπικού λιανοπωλητή Nestro petrol, ο οποίος είναι επίσης μεγάλης σημαντικότητας για το κράτος καθώς αποτελεί το 35% των κρατικών πωλήσεων και γ) χορήγηση στην ΣΔΒ κοινοπραξία Zarubezhneft-NIS & Jadran – Naftagas (2011), πρόκειται για μια 28ετή παραχώρηση εκμετάλλευσης αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Τέλος, όσον αφορά τον στρατιωτικό τομέα, η Ρωσία παρέχει χρηματοδότηση και στρατιωτικούς εξοπλισμούς για την ενδυνάμωση των ενόπλων δυνάμεων. Με αυτόν τον τρόπο η Ρωσία είναι σε θέση να ελέγχει σε μεγάλο βαθμό τον στρατό της ΣΔΒ.

Ο ρόλος της Ρωσίας στη Βόρεια Μακεδονία

 

Η πρόσφατα μετονομασθείσα Βόρεια Μακεδονία, είχε αποτελέσει μία από τις καλύτερες συμμάχους της Ρωσίας στην περιοχή. Στο σημείο αυτό επιβεβαιώνονται και οι καλές σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και άκρας δεξιάς, καθώς όσον αφορά τη Βόρεια Μακεδονία οι σχέσεις τον δύο κρατών ήταν πολύ καλές, όσο στην πολιτική εξουσία της δεύτερης βρισκόταν ο Gruevski, ο οποίος υπαγόταν στον πολιτικό χώρο της άκρας δεξιάς  με έντονα εθνικιστικά στοιχεία. Θέλοντας η Ρωσία να αξιοποιήσει αυτό το παράθυρο ευκαιρίας, ανέπτυξε φιλικές-συνεργατικές σχέσεις με αυτό το κράτος με βασικό σκοπό τον περιορισμό του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. από την επικράτειά του. Έτσι, τα δύο κράτη σημείωσαν έντονη ανάπτυξη των διπλωματικών σχέσεων και στενές εμπορικές σχέσεις και επενδύσεις. Επιπλέον, εκμεταλλεύτηκε την προηγούμενη πολιτική εξουσία του κράτους για την προώθηση των ρωσικών θέσεων μέσα από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ.

Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, η ενδυνάμωση της ρωσικής επιρροής και παρουσίας ευνοείται από την αποσταθεροποίηση στην περιοχή αφήνοντας εσωτερικά ζητήματα των κρατών σε εκκρεμότητα. Στην κατηγορία αυτή εντάσσεται και το ονοματολογικό, η διαφωνία που υπήρχε μεταξύ Ελλάδας και Βόρειας Μακεδονίας για το όνομα της δεύτερης, που αποτελούσε το βασικό εμπόδιο για την ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στους δυτικό-ευρωπαϊκούς θεσμούς (ΝΑΤΟ, Ε.Ε.). Η διαφωνία αυτή υπήρχε από το 1992 έως και το 2018.

Η άνοδος στην πολιτική εξουσία της Βόρειας Μακεδονίας από μια κυβέρνηση διαφορετική από την προηγούμενη με σαφή δυτικό-ευρωπαϊκό προσανατολισμό, οδήγησε στην σταδιακή επιδείνωση των σχέσεων Ρωσίας-Βόρειας Μακεδονίας, καθώς η νέα αυτή κυβέρνηση δεν εξυπηρετούσε τα ρωσικά συμφέροντα στην περιοχή. Αποκορύφωμα αυτής της επιδείνωσης των σχέσεων μεταξύ των δύο κρατών αποτέλεσε η ολοκλήρωση της συμφωνίας για το ονοματολογικό -συμφωνία των Πρεσπών- μεταξύ Ελλάδας και Βόρειας Μακεδονίας στις 17/6/2018. Απόρροια της επίτευξης αυτής της συμφωνίας αποτέλεσε η ένταξη της δεύτερης στο ΝΑΤΟ αμέσως μετά την κύρωση της συμφωνίας από τα δύο εθνικά κοινοβούλια, ενώ ταυτόχρονα άνοιξε ο δρόμος για τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Βόρειας Μακεδονίας στην Ε.Ε.

Η συμφωνία των Πρεσπών αποτέλεσε την βασική αιτία για την αποτυχία της στρατηγικής της Ρωσίας στην περιοχή, καθώς δεν μπόρεσε τελικά η Ρωσία, ούτε να ασκήσει έλεγχο αποτελεσματικό στην περιοχή, ούτε να περιορίσει την επιρροή της Δύσης και του ΝΑΤΟ στο κράτος αυτό. Έτσι, από τις ήδη λίγες περιοχές που η Ρωσία ήθελε να ενισχύσει την παρουσία της στην περιοχή (Μαυροβούνιο, Σερβία, ΣΔΒ, Βόρεια Μακεδονία), το Μαυροβούνιο και η Βόρεια Μακεδονία εντάχθηκαν άμεσα στο ΝΑΤΟ, καθιστώντας την στρατηγική της Ρωσίας αποτυχημένη.

 Συμπεράσματα

 

Στο σημείο αυτό είναι δυνατόν να εξαχθούν κάποια συμπεράσματα για τον ρόλο της Ρωσίας στο υποσύστημα των Δυτικών Βαλκανίων και πιο συγκεκριμένα για το πόσο αποτελεσματική ήταν εξωτερική πολιτική της Ρωσίας, αλλά και τα μέσα για την διαμόρφωση και υλοποίηση αυτής.

Παρατηρείται, λοιπόν, πως η ρωσική εξωτερική πολιτική έρχεται σε άμεση συνάρτηση με τις σχέσεις Ρωσίας-Δύσης. Με άλλα λόγια, εάν οι σχέσεις Ρωσίας-Δύσης βρίσκονται σε ύφεση, τότε η Ρωσία δεν ασκεί επιθετική-παρεμβατική πολιτική στα Δυτικά Βαλκάνια, αντίθετα εάν οι σχέσεις των δύο πλευρών είναι τεταμένες, τότε η ρωσική πολιτική στο υποσύστημα των Δυτικών Βαλκανίων μεταβάλλεται και έρχεται σε αντίθεση με την δυτική πολιτική στην περιοχή. Η τελευταία μεταβολή της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής στην περιφέρεια των Δυτικών Βαλκανίων σημειώθηκε μετά το ξέσπασμα της Ουκρανικής κρίσης το 2014, γεγονός που επιβεβαιώνει την ανωτέρω παρατήρηση, καθώς καθιστά την εξωτερική πολιτική της Ρωσίας εξαρτημένη μεταβλητή των σχέσεων Ρωσίας-Δύσης.

Μέσα, λοιπόν, από αυτήν την μεταβολή της πολιτικής της Ρωσίας, η οποία δεν σημειώνεται μόνο στα Δυτικά Βαλκάνια, αλλά αντίθετα σημειώνεται και στην περιφέρειά της -ιδίως στην περίπτωση της Ουκρανίας-, αλλά και σε άλλες περιφέρειες, όπως η Μέση Ανατολή -χαρακτηριστικό παράδειγμα η πολιτική της στην περίπτωση της Συρίας- παρατηρείται πως η Ρωσία, ιδίως μετά το 2014, επιχειρεί να αναβιβάσει την θέση και τον ρόλο της, τόσο στο υποσύστημα των Δυτικών Βαλκανίων, όσο και στην ευρύτερη περιφέρειά της. Βασική επιδίωξη της Ρωσίας είναι να ανακτήσει το κύρος μιας μεγάλης δύναμης και ταυτόχρονα να διαδραματίσει ρόλο αντάξιο μιας μεγάλης δύναμης. Ωστόσο, στο σημείο αυτό παρατηρείται πως η δράση της Ρωσίας είναι περιορισμένη σε όλες τις περιφέρειες στις οποίες επιχειρεί, καθώς η ισχύς της δεν της επιτρέπει να δρα με μεγαλύτερη άνεση. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται και στην περίπτωση των Δυτικών Βαλκανίων.

Για τους ανωτέρω λόγους, η Ρωσία έχει εστιάσει την στρατηγική της στα πεδία εκείνα που διαθέτει συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών της, ιδίως δε, έναντι της Δύσης. Απόρροια αυτού αποτελεί η έμφαση που δόθηκε στην χάραξη της ρωσικής στρατηγικής στο πεδίο της ενέργειας, καθώς εκεί πλέον η Ρωσία έχει πλεονέκτημα. Δεν επικεντρώνεται πλέον στον ανταγωνισμό και στην άσκηση επιρροής μέσω στρατιωτικών μέσων, ιδίως σε περιφέρειες που βρίσκονται μακριά από τα σύνορά της, όπως τα Δυτικά Βαλκάνια, διότι στον στρατιωτικό τομέα το πλεονέκτημα το διαθέτει η Δύση. Η Ρωσία προσπαθεί, λοιπόν, με την ανάπτυξη μιας πολυδιάστατης στρατηγικής, η οποία δίνει έμφαση στην ενέργεια, αλλά και σε άλλες ήπιες μορφές ισχύος, να υπερκεράσει το μειονέκτημά της. Όπως έγινε φανερό στην ανωτέρω ανάλυση η Ρωσία δεν δεσμεύει στρατό στα Δυτικά Βαλκάνια, αντίθετα χρησιμοποιεί κάθε μέσο που διαθέτει -ακόμη και μη συμβατικά- για να προκαλέσει αστάθεια στην περιοχή, γεγονός που την ευνοεί για την άσκησει περαιτέρω επιρροής -χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση Μαυρόβουνίου με την χρήση ασύμμετρων μέσων από πλευράς Ρωσίας.

Παρόλα αυτά κρίνοντας εκ του αποτελέσματος πρέπει να τονιστεί πως η εξωτερική πολιτική της Ρωσίας στα Δυτικά Βαλκάνια, εάν και ήταν σωστή η έμφαση στις ηπιότερες μορφές ισχύος, κρίνεται αναποτελεσματική. Τόσο η περίπτωση του Μαυροβουνίου, όσο και η περίπτωση της Βόρειας Μακεδονίας αποτελούν απόδειξη για την πλήρη αποτυχία της στρατηγικής της Ρωσίας, καθώς ο βασικότερος ρωσικός στόχος, που ήταν ο περιορισμός της επιρροής του ΝΑΤΟ και η ενίσχυση της ρωσικής επιρροής στα κράτη αυτά, δεν εκπληρώθηκε, καθώς και τα δύο κράτη έγιναν κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ το 2016 και το 2019 αντίστοιχα. Στην περίπτωση της ΣΔΒ, η Ρωσική στρατηγική είχε επιτυχία, ωστόσο με πολύ περιορισμένα θετικά αποτελέσματα για την ίδια. Το βασικότερο επίτευγμα της Ρωσίας, όσον αφορά στην πολιτική της σε σχέση με την ΣΔΒ, είναι η χρηματοδότηση της ΣΔΒ, ούτως ώστε να μην ανανεωθεί η δανειακή σύμβαση της Βοσνίας με το ΔΝΤ. Κατά συνέπεια, στο κομμάτι αυτό υπήρχε ένας μικρός περιορισμός της δυτικής επιρροής στον οικονομικό τομέα. Τέλος, όσον αφορά την ρωσική στρατηγική σε σχέση με την Σερβία αυτή κρίνεται ως η πιο επιτυχημένη, καθώς η Ρωσία έχει καταφέρει να ασκεί πολύ μεγάλη επιρροή στο κράτος αυτό, ενώ συνάμα έχει αποτρέψει την διείσδυση του ΝΑΤΟ, όχι όμως και της Ε.Ε. Εάν και η Σερβία θεωρείται ως η καλύτερη και πιο αξιόπιστη σύμμαχος στην περιοχή, ωστόσο δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε το γεγονός ότι και η Σερβία, χρησιμοποιεί εν μέρει την σχέση αυτή -που σαφέστατα είναι υπαρκτή- με την Ρωσία, για να αποκομίσει, όσο δυνατόν περισσότερα οφέλη από τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις που διεξαγάγει με την Ε.Ε.

Βιβλιογραφία

[1] Barber, C 2015, ‘Russian Economic Foreign Policy in the Balkans’, Academia, πρόσβαση 21 Μαΐου 2019, < https://www.academia.edu/12126574/Russian_Economic_Foreign_Policy_in_the_Balkans >

[2] Bechev, P 2018, ‘Understanding Russia’s influence in the Western Balkans’, Hybrid CoE, πρόσβαση 9 Μαΐου 2019, < https://www.hybridcoe.fi/wp-content/uploads/2018/10/Strategic-Analysis-2018-9-Beshev-.pdf >

[3] Calvocoressi, P 2010, ‘Η Διεθνής Πολιτική μετά το 1945’, τόμος α’, 9η εκδ, Τουρίκη, Αθήνα

[4] Gilpin, R 2004, ‘Πόλεμος και Αλλαγή στη Διεθνή Πολιτική’, 3η εκδ, Ποιότητα, Αθήνα

[5] Kissinger, H 1994, ‘Διπλωματία’ 1st edn, Εκδοτικός Οίκος Λιβάνη, Αθήνα

[6] Kuczyński, G 2019, ‘Russia’s Hybrid Warfare in the Western Balkans’, Warsaw Institute, πρόσβαση 9 Μαΐου 2019, < https://warsawinstitute.org/russias-hybrid-warfare-western-balkans/ >

[7] Leon, A 2013, ‘The Putin Doctrine’. Foreign Affairs, πρόσβαση 8 Μάϊου 2019, <  http://www.foreignaffairs.com/articles/139049/leon-aron/the-putin-doctrine >

[8] Mearsheimer, J 2007 ‘Η Τραγωδία της Πολιτικής των Μεγάλων Δυνάμεων’, 1η εκδ, Ποιότητα, Αθήνα

[9] O’ Brien, R, Williams, M ‘Παγκόσμια Πολιτική Οικονομία Εξέλιξη και Δυναμικές’, 3η εκδ, Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα

[10] Stronski, P & Himes, A 2019, ‘Russia’s Game in the Balkans’, πρόσβαση 24 Μαΐου 2019, < https://carnegieendowment.org/2019/02/06/russia-s-game-in-balkans-pub-78235 >

[11] Waltz, K 2011, ‘Θεωρία Διεθνούς Πολιτικής’, 1η εκδ, Ποιότητα, Αθήνα

[12] Watson, A 2010, ‘Η Εξέλιξη της Διεθνούς Κοινωνίας Μια συγκριτική ιστορική ανάλυση’, 4η εκδ, Ποιότητα, Αθήνα

[13] Δημόπουλος, Δ 2018, ‘Η Ρωσική Εξωτερική Πολιτική στα 18 χρόνια παντοδυναμίας Πούτιν’, Huffington Post Greece, πρόσβαση 12 Μαΐου 2019, < https://www.huffingtonpost.gr/entry/e-rosike-exoterike-politike-sta-18-chronia-pantodenamias-poetin_gr_5aad8405e4b0337adf844335?utm_hp_ref=gr-blogs >

[14] Διαλλά, Α 2009, ‘Η Ρωσία απέναντι στα Βαλκάνια Ιδεολογία και πολιτική στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα’ 1η εκδ, Εκδόσεις Αλεξάνδρεια, Αθήνα

[15] Καραγιάννης, Μ 2010, ‘Η Ρωσία σήμερα’, 1η εκδ , Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα

[16] Λιάκουρας, Π 2007, ‘Το κυπριακο - απο τη ζυριχη στη λουκερνη Σε αναζητηση ομοσπονδιακης επιλυσης’, 1η εκδ, Σιδέρης, Αθήνα

[17] Μπόση, Μ 2014, ‘Η διεθνής ασφάλεια στον μεταψυχροπολεμικό κόσμο, οι αραβικές εξελίξεις και η περίπτωση της Συρίας’, 1η εκδ, Εκδόσεις Ποιότητα, Αθήνα

[18] Μπόση, Μ 2018, ‘Οι όψεις της διεθνούς ασφάλειας’, 1η εκδ, Εκδόσεις Ποιότητα, Αθήνα

[19] Τσιριγώτης, Δ 2008, ‘Νεοτερη και Συγχρονη Ελληνικη Ιστορια Διεθνεις Σχεσεις και Διπλωματια’, 1η εκδ, Ποιότητα, Αθήνα 

[1] Η Σερβία δεν αναγνωρίζει το Κόσσοβο ως ανεξάρτητη κρατική οντότητα, το θεωρεί μέρος της σερβικής επικράτειας. Την θέση αυτή στηρίζει η Ρωσία, σε αντίθεση με την πλειονότητα των κρατών της Δύσης που στηρίζουν την ανεξαρτησία του Κοσσόβου-η Ελλάδα εξαιρείται.

[2] Η Βοσνία/Ερζεγοβίνη αποτελείται από τρεις δημοκρατίες: α) την Σερβική Δημοκρατία της Βοσνίας (ΣΔΒ), β) την Μουσουλμανική Δημοκρατία της Βοσνίας (ΜΔΒ) και γ) την Κροατική Δημοκρατία της Βοσνίας (ΚΔΒ). Η ΜΔΒ και η ΚΔΒ έχουν συγκροτήσει μια συμμαχία ενάντια στην ΣΔΒ για να προωθούνται εντός του κράτους οι δικές του θέσεις και όχι της ΣΔΒ. Ωστόσο, επειδή το πολιτικό σύστημα της Βοσνίας/Ερζεγοβίνης είναι συναινετική δημοκρατία, οι τρεις δημοκρατίες είναι ισότιμες και εναλλάσσονται στην εξουσία, έτσι και η ΣΔΒ διαθέτει κάποιο περιθώριο στην χάραξη και άσκηση πολιτικής, η οποία σε αντίθεση με τις άλλες δύο δημοκρατίες που είναι φιλοδυτική, της ΣΔΒ είναι φιλο-ρωσική. Με άλλα λόγια η Βοσνία/Ερζεγοβίνη αποτελεί μια μικρογραφία της πρώην Γιουγκοσλαβίας.

ΠΗΓΗ: huffingtonpost.gr